Ezel'den...
Kıbrıs'a geldiğimizde kendimi daha iyi hissediyordum.
Artık arada bir ciddiyet vardı.Okul tatilinde hemen nişan ve düğün yapmaya karar vermiştik.
Öykü'nün kabul etmesi beni ne kadar sevdiğini bir kez daha anlamama sebep olmuştu.
Sınav haftası boyunca Öykü'yü çok az gördüm.
Beni de zorladığı için onun kadar olmasa da ders çalıştım,sınavların iyi geçmesinin yine sebebi oydu.
Hayatıma düzen getiren zaten Öykü'ydü.
Yarın yıl dönümümüz için aklıma kamp yapmak geldi.
Bu aralar her şey iyi gidiyordu;Beril okula daha gelmiyordu,Doruk desen gözümüze gözükmüyordu.
Bana kalsa ağzını yüzünü patlatırdım ama bana kalmadı.
Kapı çalınca elimdeki kahveyi bırakıp kapıyı açmaya gittim.
"Hi sunshine."derken Öykü hemen boynuma sarıldı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ben kahve yaparken tezgaha oturdu.
"Neredeyse hiç görüşmedik,seni çok özledim."dedim mızmızlanarak.
"Görüştük ya deli oğlan."
"Günde yarım saat bile değil.O da geceleri seni görmek istiyorum diye kapına gelmesem hiç göremeyecektim.Nasıl alıştım sana bir bilsen."
"Biliyorum."dedi gülümseyerek.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yanına gidip önünde dikildim.
"Nereden biliyorsun sakar şirin?"
"Çünkü sensiz ne yapılır unuttum Ezel.Hayatımın her anında,her planında sen varsın."
Etkileyici gülüşü ile beni yine mest etti.
Oturduğu tezgaha biraz daha yaklaştım ve onu dudağından öperken kucağıma aldım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
..KAYBOLDUM
ActionGözlerimin içine öyle derin bakıyordu ki;beni mahkum eden adama sarılıp,dertlerimi anlatıp,omzunda ağlamak istiyordum. Çarpışmaya gelene kadar bırakmamanızı rica ediyorum. Ondan sonra zaten bırakmazsınız.
