Gözlerimin içine öyle derin bakıyordu ki;beni mahkum eden adama sarılıp,dertlerimi anlatıp,omzunda ağlamak istiyordum.
Çarpışmaya gelene kadar bırakmamanızı rica ediyorum.
Ondan sonra zaten bırakmazsınız.
Karanlık hüküm sürer... Eğer gün ışığından zerre yoksa.
"Eren,ben çok heyecanlıyım,kesin gelecek dimi?"
"Ezel kaç kere evet dedim?"
"Bak emin misin?Bir daha sorsaydın Selin'e?"
"Öykü onun dostu,ayrıca kaç kere gelecek dedi.Bir daha sorarsam artık şüphelenecek."
"Sanki anlamıyor ya benim sordurduğumu Eren.
"Madem bu kadar çok görmek istiyorsun,yıllar oldu neden karşısına çıkmadın?"
"Alacağım tepkiyi bildiğim için vazgeçtim ben Eren. Ben onu sevmekten vazgeçmedim,ben onu beklemekten vazgeçtim."
Eren kafasını sallarken dikkatlice beni dinliyordu.
"İki kişilik bir öykü de tek başına savaştığını farkettiğin an vazgeçiyorsun.Dünyayı karşına alırsın da seni yalnız bırakanla savaşamazsın çünkü."
"Ezel ne olacak böyle bilmiyorum.Senin için endişeleniyorum."
"Öykü,beni terk edip gitmeseydi şu an belki çocuklarımız vardı.İnanılır gibi değil Eren o kadar yakınken şimdi bu kadar uzak olmak inanılır gibi değil."
"Sadece unutup yoluna bakman gerekiyor."
"Unutmam gereken her şeyi daha fazla hatırlıyorum."
"Belki yine olacak ama Öyküyle değil bir başkasıyla."
"Ben karşımdakini de,kendimi de kandıramam. O benim gün ışığımdı. Ben yıllardır ışıksızım."
••• ◽️1 ay sonra📆
İki insan birbirini gerçekten severse araya ne kadar zaman girerse girsin,kimlerle neler yaşarsalar yaşasınlar,elbet bir gün yeniden karşılaşırlar. Ya birbirlerini affederler çok sevdiklerinden ya da asla affedemezler... Yine çok sevdiklerinden.
"Neden durgun olduğunu sorma gereği bile duymuyorum."
"Çaresiz derdimin sebebi belli..."
"Nasıl görünüyorum?"
"Damat gibi Eren."dedim gülümsemeye çalışırken.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
