Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ezel'den...
Üç gün sonunda bitti,eziyet gibi gelmişti.
Valizlerimizi toplayıp arabaya bindik Öyküyle.
Öykü'nün bir daha böyle bir şey teklif bile etmeyeceğinden emindim.
"Gerçekten yalnız olsak çok daha iyiymiş,ayıp olmasa biz gidelim diyecek duruma geldim."
Beni şaşırtmamıştı.
"Ben,o pezevenk Tolga'yı dayak komasına sokmadan bu iş bittiği için mutluyum."
"Ezel saçmalama."
"Çocuk tam bir piç kurusu,umarım Gamze bunu anlar."
"Evet haklısın,umarım."
"Şimdi lanet sınavlar başlıyor,seni görmeme günleri..."
"Sen de ders çalışacaksın Ezel,sadece ben değil."
"Tamam tamam."dedim radyoyu açarken.
◾️
Öykü'ye döndüğümde Öykü uyuyordu.
Evine vardığımızda onu uyandırdım.
"Valizini yukarı çıkarayım mı güzelim?"
"Küçücük valiz,asansör var zaten Ezel."
Kocaman sarılıp boynundan öptüm.
Eve gittiğimde kendimi koltuğa attım.
Gece olmuştu ve çok yorgundum.
Omuzlarımda kalan kokusunu içime çektim.
Ben onun bir gülüşü için dünyayı karşıma alabilirdim ama içimdeki yalanlarımla nasıl savaşacaktım,bilmiyordum.
Gömleğimi çıkardım,kokusunu içime çekerek uyumak istedim.
◾
Öğlen gibi uyanmıştım.
Öykü Aranıyor...
Biraz çaldıktan sonra açtı:
- "Sevgilim."
Yüz ifadesi belirdi gözümde.
- "Yine ışıksız günlere uyandım."
- "Bir hafta sabret,ders çalış."
- "Yarım saat gelsem."
- "Ezel ama..."
- "Tamam tamam,seni seviyorum."dedim güncel tribimle.
- "Seni seviyorum."
●●●
Sınavlar bitmişti,Öykü'yü okul haricinde neredeyse hiç görememiştim.
Her zamanki gibi Öykü sayesinde ders çalıştım ve ikimizin de sınavları iyi geçti.
Öykü'yü aramak için telefonu elime aldım.
YOU ARE READING
..KAYBOLDUM
ActionGözlerimin içine öyle derin bakıyordu ki;beni mahkum eden adama sarılıp,dertlerimi anlatıp,omzunda ağlamak istiyordum. Çarpışmaya gelene kadar bırakmamanızı rica ediyorum. Ondan sonra zaten bırakmazsınız.
