Öykü'den...
Yuttuğum suları bana çıkarttırmaya çalışan Can'ı görünce karşımda,yerin dibine girmek istedim.
Perişan bir haldeydim.
Gözlerimi açtığımı görünce telaşı geçer sanmıştım.
"Öykü iyi misin?Seni hastaneye getiricem."
"Hayır hayır hastane olmaz,ben iyiyim."
"Evine bırakayım seni.Bizim çocuklar arabayı bırakır sizin evin önüne."
"Olmaz."
"Ne olmaz Öykü?Saçmalamayı kes artık!"
"Eve bu halde gidemem.Bugün sen de kalabilir miyim?"
O kadar rezil bir durumdaydım ki,biraz daha rezil olmak pek kötü bir fikir gibi gelmemişti.
Arabaya bindiğimizde Can beni kontrol ediyordu sanırım,bana bakıp duruyordu.
Camdan mı atlayacaktım?
Evin önünde indik,olduğum yerde kaldım.
O kadar utanıyordum ki,ne yapacaktım ben şimdi?
Nasıl bir açıklama yapabilirdim ki?
YOU ARE READING
..KAYBOLDUM
ActionGözlerimin içine öyle derin bakıyordu ki;beni mahkum eden adama sarılıp,dertlerimi anlatıp,omzunda ağlamak istiyordum. Çarpışmaya gelene kadar bırakmamanızı rica ediyorum. Ondan sonra zaten bırakmazsınız.