Öykü'den...
Gördün mü bak,insan deli gibi koşmak istediği yere adım bile atamıyormuş.
O kadar zordu ki,söyleyecek o kadar çok şey varken sadece susmak.
Nefret ede ede sevdiğim insansın sen Ezel.
Kumsalın önüne arabayı park ettim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Arabadan indiğimde Ezel'in bana burada söylediği tüm sözler teker teker beynime kazanırcasına beynimi kemirdi.
Kumların üzerine oturdum.
Kimsenin olmaması büyük bir şanstı.
Hıçkıra hıçkara ağlamaya başladım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Senden nefret ediyorum Ezel."diye bağırdım,hıçkırıklarım arasında.
"Hayır etmiyorsun."
Arkamı döndüğümde hiç tanımadığım bir çocuk karşımdaydı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Sen nereden bileceksin?"
Yanıma oturup denize doğru baktı.
"Eğer nefret ediyor olsaydın onun için hıçkırarak ağlamazdın."
"İnan bunu ben bile bilmiyorum."
"Derdini dökmeye ne dersin?"
"Hiç tanımadığım birine hayat hikayemi mi anlatıcam?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
..KAYBOLDUM
ActionGözlerimin içine öyle derin bakıyordu ki;beni mahkum eden adama sarılıp,dertlerimi anlatıp,omzunda ağlamak istiyordum. Çarpışmaya gelene kadar bırakmamanızı rica ediyorum. Ondan sonra zaten bırakmazsınız.
