Yavuz'dan
Dehşetle bakıyordum mezar taşına. Gördüğüm şey kanımı dondurmuştu. Üzerinde karımın adının yazılı olduğu bir mezar taşı. Allah'ım bu ne biçim bir şey böyle? Bahar'a dönüp baktım.
"Bahar bu ne?"
Bahar bana dönüp dudaklarını kemirdi.
"Bilmiyorum Yavuz."
"Ne demek bilmiyorum Bahar? Üzerinde adının yazılı olduğu bir mezar taşı var burda."
Bahar derin bir nefes alıp yaklaştı bana.
"Tamam Yavuz sakin ol."
Başımı çevirip tekrar baktım mezar taşına. Bahar ellerini yüzüme getirip başımı kendine çevirdi.
"Tamam Yavuz. Bakma şuna artık."
Dudaklarımı büküp konuştum.
"Bahar bu ne? Kim yaptı bunu?"
"Bilmiyorum canım. İnan bana bilmiyorum. Ama belli ki yeni bir düşmanımız var."
Derin bir nefes alınca Bahar biraz daha yaklaştı bana.
"Yavuz, canım. Endişelendiğinin farkındayım ama benim işim bu sevgilim. Benim hayatımdan bu pislik herifler eksik olmuyor maalesef. Biri bitti derken biri başlıyor işte."
Dolu gözlerle yutkundum.
"Bahar, ben sana bir şey olursa yaşayamam."
Bahar dudaklarını birbirine bastırıp sarıldı boynuma. Ben de sıkıca beline sarılıp boynuna sokuldum. Allah'ım n'olur bir şey olmasın Bahar'a. Benim canımı al, onun canını alma. Bahar saçlarımı sevip ayrıldı benden.
"Hadi gidelim artık burdan."
Mezar taşını işaret edip konuştum.
"Bu, burda mı kalacak? Kalmasın Bahar."
"Canım ben halledeceğim onu. Ama şimdi gidelim, hadi."
Kafa sallayıp kolumu omzuna doladım. Kendime çekip saçlarına bir öpücük kondurdum. Bahar da belime sarılıp yürüdü. Birlikte çıktık kabristandan. Ben bu gördüklerimden sonra kendime gelemem heralde. Arabaya gelince Bahar'ı tekrar öpüp ayrıldım. Birlikte bindik arabaya.
"Yavuz, bundan şimdilik kimseye bahsetmeyelim tamam mı?"
Elini tutup konuştum.
"Tamam Bahar ama."
"Yavuz, sevgilim, biliyorum. Ne hissettiğini biliyorum. Gerçekten biliyorum. Ama lütfen sakin ol. İnan bana ben bundan çok daha büyük tehditler aldım. Seni anlıyorum ama korkma. Ben hiçbir kötü adama pabuç bırakmam merak etme."
Bahar gülünce ben de gülümseyip sarıldım boynuna.
"Sana bir şey olmasın Bahar. Olmasın."
"Olmayacak sevgilim merak etme. Öyle kolay kurtulamazsın benden."
Gülüp boynunu öptüm. Ardından ayrılıp ellerimi yüzüne getirdim.
"Seni çok seviyorum."
"Ben de seni çok seviyorum."
Gülümseyerek sevdim yüzünü. Ardından devam ettim.
"Hadi artık gidelim."
"Gidelim canım."
Derin bir nefes alıp önüme döndüm. Ardında çalıştırdım arabayı. Tamam Yavuz, unut artık gördüklerini. Bahar'a bir şey olmayacak. Maalesef onun işi böyle bir iş. Sen de bununla yaşamaya alışmak zorundasın.
YOU ARE READING
Yansıma
Fanfiction"Tüm muhteşem hikayeler iki şekilde başlar. Ya bir insan bir yolculuğa çıkar, ya da şehre bir yabancı gelir" demiş Tolstoy. Yavuz da, Bahar'ın şehrine bir yabancı gibi gelmişti. O sıralarda ikisi de farkında değildi; bu gelişin Bahar'ın çöle dönmüş...
