Yavuz'dan
Gülümseyip çıktım yatağa. Bahar'a yaklaşıp elimi saçlarına getirdim. Usulca sevip bir öpücük kondurdum saçlarına.
"Sevgilim, uyan bir tanem."
Bahar kıpırdamayınca bu sefer dudaklarına bir öpücük kondurdum. Bahar'ın yüzüne bir gülümseme yayıldı. Ben de gülüp alnını öptüm bu sefer. Bahar sırtüstü dönüp gözlerini açtı.
"Günaydın sevgilim."
Bahar gülümseyip kollarını boynuma getirdi.
"Günaydın sevgilim."
Eğilip burnumu burnuna sürttüm. Bahar da nefes vererek güldü.
"Hadi kahvaltı hazır."
Bahar gülüp konuştu.
"Beni çok fena alıştırıyorsunuz doktor bey. Kahvaltılar, yemekler. Şımaracağım ama."
Gülerek eğilip üst dudağını kavradım. Usulca öpüp ayırdım. Bahar mayışık mayışık gülümserken yüzünü severek konuştum.
"Keyifle hazırlıyorum karıma ben yemekleri. Tabi o da beğeniyorsa sıkıntı yok."
"Beğeniyor tabi. Bayılıyor hatta."
Gülerek doğruldum.
"Güzel. Hadi o zaman menemen soğumadan gidelim."
Elimi uzatınca Bahar da gülerek tuttu elimi. Çekip kaldırdım. Bahar yataktan kalkıp belime sarıldı. Ben de kollarımı sırtına dolayıp saçlarını öptüm. Bahar da başını omzuna yasladı.
"Yavuz."
"Canım."
"Bugün hastaneden izin alsan olur mu?"
Kaşlarımı çatıp elimi sırtında gezdirdim.
"Neden sevgilim? Yani tabi ki alabilirim de, neden?"
Bahar derin bir nefes aldı.
"Bilmem. Bugün birlikte olalım istiyorum. İkimiz de gitmesek olur mu?"
"Olur tabi bir tanem. Sen iste yeter ki."
Bahar gülüp başını iyice yerleştirdi omzuna. Ben de dudaklarımı birbirine bastırıp saçlarını sevdim. Dün geceye göre daha iyi görünüyor ama hala kafasını kurcalıyor dünkü mevzu. O üzgünken ben de çok üzgünüm. Bahar başını kaldırınca gülümsedim hemen. Bahar da gülümseyip konuştu.
"İşlerin varsa, yani gitmen gerekiyorsa git. Ben öyle biraz duygusal bir sabahımdayım galiba. Birlikte kalalım istedim ama belki işe gitsem daha iyi hissederim. Bilemiyorum."
Elimi yüzüne getirip sevdim usulca.
"Sen nasıl istersen öyle yapalım sevgilim. Evde birlikte kalalım dersen gerçekten izin alabilirim. Ama çalışmak daha iyi hissettirecek dersen de tabura git."
Bahar dudaklarını birbirine bastırıp düşündü biraz.
"Ben gideyim ya. Belki bir gelişme olur. Sen de hastaneye git."
Gülümseyip kafa salladım.
"Nasıl iyi hissedeceksen sevgilim."
Bahar gülümseyip tekrar başını yasladı omzuma.
"Gel gitli oldum biraz di mi?"
"Yoo, nerden çıkardın?"
Bahar bir şey demeden iç çekti. Ben de sırtını sıvazladım. Bahar iyi olsun istiyorum ben. Onu böyle kötü görmek beni çok kötü yapıyor. Bahar ayrılıp elimi tuttu.
YOU ARE READING
Yansıma
Fanfiction"Tüm muhteşem hikayeler iki şekilde başlar. Ya bir insan bir yolculuğa çıkar, ya da şehre bir yabancı gelir" demiş Tolstoy. Yavuz da, Bahar'ın şehrine bir yabancı gibi gelmişti. O sıralarda ikisi de farkında değildi; bu gelişin Bahar'ın çöle dönmüş...
