Yavuz'dan
Kapıyı açıp içeri girdim. Bahar'la Sinan da peşimden geldiler.
"Üf, ne geceydi ama. Birkaç defa taşikardi geçirdim ben galiba. Yavuz, ölüp kalmayayım ben."
Sinan'a gülüp göz devirdim. Bahar da gülerek Sinan'ın omzuna vurdu hafifçe. Hepimiz salona geçip oturduk koltuklara.
"Merak etme kardeşim. Öyle bir şey olursa ben anında müdahale ederim."
"Eyvallah kardeşim."
Biz Sinan'la gülerken Bahar kaşlarını çatıp konuştu.
"Ne biçim bir muhabbet bu ya gece gece? Ağzınızdan hayırlı bir laf çıksın."
Gülerek kolumu omzuna dolayıp çektim kendime. Bahar da göğsüme yaslanıp belime sarıldı.
"Tamam karıcım tamam. Demedik bir şey."
"Sen de iyice hanım köylü oldun Yavuz."
Ben gülerken Bahar girdi lafa.
"Allah Allah. Bunlar hep aşktan canım. Ayrıca seni de biliyoruz. Leyla nefes alma dese nefes almayacaksın be."
Bahar'ın dediğine daha çok gülüp saçlarını öptüm. Sinan da sırıtarak başını kanepenin arkasına yasladı.
"Almam valla. Leyla ne derse o."
Gülerek konuştum.
"Aynen kardeşim. Benim için de Bahar ne derse o."
Biz gülerken Bahar kaldırdı başını.
"Hadi hadi, içmeden sarhoş oldunuz siz. Gidip yatalım artık."
"Yatalım. Yatalım da bir an önce sabah olsun, Leyla'nın yanına gideyim."
Bahar gülerek kalktı yerinden. Elini uzatınca ben de tutup kalktım.
"Sinan, odan yukarda hazır. Çok geçe kalmadan yat sen de. Sonra yarın ruh gibi dolaşma ortalarda. Zaten kız tarafı hep topu dört kişisiniz, bari sağlam olun."
Bahar'a bakıp gülümsedim. Uzanıp şakağına bir öpücük kondurdum.
"Tamam canım tamam, yatacağım ben de şimdi. Merak etme, biz evelallah bir orduya yeteriz."
Bahar gülünce ben de güldüm. Kurban olurum ben sana. Üzülüyor mü acaba bu duruma?
"İyi geceler Sinan."
"İyi geceler gençler."
Sinan'a bakıp kafa salladım.
"İyi geceler Sinan."
Bahar'ın beline sarılıp yürüdüm. Birlikte çıktık yukarı. Bahar başını omzuma yaslayıp konuştu.
"Çok yorgunum Yavuz."
Gülümseyip saçlarını öptüm.
"N'oldu üsteğmenim? Dağ tepe terörist kovalarken yorulmuyorsun da, bir aile yemeği mi yordu seni?"
Bahar gülümseyip belime sarıldı.
"Güzel bir akşamdı. Sorunsuz geçti neyse ki. Aile olmayı unutmuşum, özlemişim."
Saçlarını öpüp başımı başına yasladım. Odaya girip kapattım kapıyı. Bahar başını kaldırınca ona bakıp gülümsedim.
"Bundan sonra hep böyle mutlu, güzel bir aile olacağız biz. Söz veriyorum."
Bahar gülümseyip boynuma sarıldı. Ben de boynuna sokulup bir öpücük kondurdum. Bahar başını tekrar omzuma yaslayınca gülüp ayrıldım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yansıma
Fanfiction"Tüm muhteşem hikayeler iki şekilde başlar. Ya bir insan bir yolculuğa çıkar, ya da şehre bir yabancı gelir" demiş Tolstoy. Yavuz da, Bahar'ın şehrine bir yabancı gibi gelmişti. O sıralarda ikisi de farkında değildi; bu gelişin Bahar'ın çöle dönmüş...
