Yavuz'dan
Nefes nefese, sırtüstü bıraktım kendimi yatağa. Bakışlarımı tavana dikip nefes alışverişlerimin düzelmesini bekledim. Yüzümdeki sırıtışla yattım sakince bir süre. Ben hala derin derin nefesler alırken Bahar ayağını bacağıma sürtünce ona çevirdim başımı. O da mayışık mayışık gülerek yaklaştı bana. Göğsündeki yorganı tutarak sokuldu. Kolumu kaldırınca sokuldu göğsüme. Ben de kolumu omzuna dolayıp çektim kendime. Bahar da elini göğsüme getirip iyice yerleşti göğsüme.
"Ya Yavuz."
"Canım."
"Her şey öyle güzel ki, rüya gibi. Gerçek hayata dönmeyi hiç istemiyorum. Hep şu anda kalsak, hep göğsünde kalsam keşke. Burda böyle yaşasam, burda böyle ölsem. Kollarının arasında kalsam keşke hep. Huzurla yaşasam burda böyle."
Gülümseyip dağınık saçlarına bir öpücük kondurdum.
"Bahar, sen bende de duygusal, benden de romantik oldun. Hayatımda tanıdığım en gerçekçi insanlardan biriydin sen. Şimdiyse bir hayalin içinde yaşamak istiyorsun. Baya değiştin sen karıcım."
Bahar başını yukarı çevirip elini yüzüme getirdi. Gülümseyip sevdi yüzümü.
"Beni bu masal gibi aşka sen inandırdın. Bu rüya gibi hayata senin sayende sahibim. Gerçek olamayacak kadar çok, gerçek olamayacak kadar güzel sevdin beni. Hayatımda ilk defa bu kadar çok, bu kadar güzel sevildim ben. Hayatımda ilk defa kendimi birine, bir yere ait hissettim. Kimsesizliğimi unutturdun sen bana. Kimsem oldun, her şeyim oldun. Seni bir gün kaybedersem, hayatım cehenneme döner benim. Canlı cenazeye dönerim ben. Seni çok seviyorum ve bunu kaybedeceğim diye çok korkuyorum Yavuz."
Saçlarını koklayarak alnına öpücükler kondurdum.
"Biz sonsuza kadar mutlu olacağız Bahar. Sonsuza kadar birlikte olacağız."
"Yavuz, sen sakın benden önce ölme."
Kaşlarımı çatıp baktım.
"Bahar."
Bahar yutkunup boynuma sokuldu. Koklayıp bir öpücük kondurdu.
"Senin olmadığın bir dünyada tek bir an bile yaşayamam ben Yavuz. Nefes alamam sen olmadan."
Yüzünü sevip çektim iyice kendime.
"Canım, nerden çıktı şimdi bunlar? Niye aklına getiriyorsun böyle kötü şeyleri. Harika bir gün, harika bir gece geçiriyoruz seninle. Niye kederlendin böyle birden bire? Üstelik bunu yapması gereken benken."
Bahar belime sarılıp sokuldu göğsüme.
"Ben askerim, kendimi koruyabilirim ama seni her zaman koruyamam Yavuz. Her zaman yanında olamam ki seni koruyabileyim."
"İyi de hayatım benim korunması gereken bir hayatım yok ki. Doktorum ben. Sen askersin ve sürekli tehdit ediliyorsun. Asıl benim yüreğim sıkışıyor her düşündüğümde. Asıl seni koruyamayacak olan benim. Ben senin kocanım ama seni mesleğinin hiçbir tehlikesinden koruyamam, koruyamıyorum. Düşündükçe aklımı yitirecek gibi oluyorum. Dünden beri olanları düşünmemeye çalışıyorum. Düğün zamanlarımız aklımızda sadece güzel şekilde yer etsin istiyorum. Ama Karabayır'a dönünce etraflıca konuşacağız bu konuyu."
Bahar başını yukarı çevirip bana baktı. Dudaklarını birbirine bastırıp yüzümü sevdi.
"Halksın sevgilim. Hadi şimdi unutalım bunları. Nasılsa evimize dönünce konuşmak için bol bol vaktimiz olacak. Şimdi kollarında olmanın tadını çıkarayım sadece."
YOU ARE READING
Yansıma
Fanfiction"Tüm muhteşem hikayeler iki şekilde başlar. Ya bir insan bir yolculuğa çıkar, ya da şehre bir yabancı gelir" demiş Tolstoy. Yavuz da, Bahar'ın şehrine bir yabancı gibi gelmişti. O sıralarda ikisi de farkında değildi; bu gelişin Bahar'ın çöle dönmüş...
