selam bebişlerim kısa bir acıklama yapacağım.
bu dönem bir hastalığa yakalandım ve özel hayatımdada bazı duygusal geçişler ve sıkıntılarım var bölümler kesik kesik geliyor farkındayım en kısa zamanda her şeyin düzelmesi dileklerimle..
sizleri seviyorum🖤
...
"ben ne zaman öyle durup dururken, öyle damdan düşer gibi açıp seni okumaya başlasam. anlıyorum ki, mahvolmuşum"
"Kaya sen ciddi misin.?"
"Her zamankinden çok" değip kahkaha atan kayayı izliyordum.
şu son bir haftadır silah dersleri aldırtıyordu ve şimdi ise havaya sıkıp 'racon kesmemle' ilgili tüyolar veriyordu.
"Bak güzelim silahı kaldırıyorsun havaya sıkıyorsun ve diyorsun ki ; 'diğer kurşun kafanızın içinde olabilir'"
gülmemek için zor tutuyordum kendimi en sonunda kendimi yere atıp kahkaha atmaya başladığımda Kaya ilk donuk bir şekilde baktı ve sonra o da kahkaha atmaya başladı.
"Kaya farkındasın dimi bizim 2 hafta sonra düğünümüz var ve biz hala hiç bir şeyi ayarlamadık."
tek kaşını kaldırıp komik bir yüz ifadesiyle baktı ve söze girişti.
"Ayarlarız güzelim."
Umursamıyormuş gibi davranmasa sinirimi bozduğu için trip atacaktım.
Kollarımı birleştirip sinirli bir şekilde ona baktığımda sırıtıp yanıma oturdu ve kollarını bedenime sardı.
"Çocuklara anlatacağım babanız düğün istemedi hiç umursamadı ben tek başıma yaptım"
Ayağa kalkıp "Aa! Kuru iftira" değip kendi etrafında dolanan Kayaya güldüm.
"Yalan mı?!"
Bana eğilip "iftira" dedi.
Ona biraz daha yaklaşıp "gerçek" dedim.
"Hm Öyle mi.?" Değip üstüme gelmeye başlayan Kaya'yla çimlere yattım.
Dudaklarımızı birleştirdiğinde ellerimi ensesine koyup karşılık vermeye başladım.
çimli alandan çıkıp çıkış kapısına geldiğimizde kaya güvenlikle konuşup selamlaşınca oradan ayrıldık.
Yazarın Anlatımından..
"Sanırım yaşamaya bile üşeniyorsun." Dedi takside yanyana geldikleri kız.
"Öyleyim sanırım."
"Peki özellikle sevmediğin şey ne?"
"Her şey. Bu aralıksız koşuşturma,sıradan tutkular, açgözlüler, birbirinden üstün olma arzusu,dedikoduculuk,insanı baştan aşağı süzmeler.."
gülümsedi genç kadın.
"Ortak yönlerimiz varmış.."
Ayşegül'de gülümseyerek bu adını hala bilmediği genç kadına artık adını sorması gerektiğini kararlaştırdı.
"Adın nedir acaba.?"
"Deniz..Deniz Çetin"
"Aman Tanrım.! Sen o ünlü oyuncusun..ben de nereden tanıyorum diyorum."
"Ahah.. evet peki senin.?"
"Ayşegül."
"Aksanın biraz değişik buraya yeni mi taşındın.?"
"Şehre yeni geldim dün akşam."
"Kalıcak bir yerin var mı..?"
"Aslına bakarsan lise yıllarımın şehri. Hikayem uzun, Eve kafamı toplamadan gitmeyeceğim. Bir otel bulur kalırım."
"İzmir..güzel şehir. benimde lise yıllarım burada geçti aslına bakarsan benimde hikayem uzun buradaki aile evime kalmaya geldim benimle kalmak ister misin.?"
Ayşegül düşündü.
"Aslında sana yük olmak istemem-"
"Ne yükü dertleşiriz zaten koca evde 1 hafta boyunca tek olacağım kafayı tek başıma yememe mi istiyorsan bu teklifimi kabul edersin." Değip güldü Deniz.
Genç kadınlar gülerken Taksi hala yola devam ediyordu.
Deniz Taksiciye artık sadece onun evine gideceklerini söyleyince sohbete devam ettiler.
