kanepeye uzanıp kumandayı alıyor bir hanım, mümkünse hayatını, değilse sadece kanalı değiştirecek.
"Bade!"diye seslendim.
arkasına dönen bade bana şokla bakıyordu.
melisler ve denizler arabadan indiğinde adeta ortada ben kalmıştım.
melis beni işaret ederek "bu..bu..bu gerçek olamaz!" değip ağlamaya başladı.
Sezen Aksu-Sen Ciddisin
Badenin Anlatımından..
bu..bu gerçek olamazdı bu. bu gerçekten gerçek olamazdı.
bütün anılarımız aklıma bir bir geliyordu.
bir yerime kurşun mu yemiştim? hayatımın son dakikalarını mı yaşıyordum? o-o ölmemiş miydi? kardeşim dediğim kendimden daha çok sevdiğim kadın..yaşıyor muydu?
kaya kulağıma sakin olmam gerektiğini fısıldadı bu sırada gözlerim tekrar Ayşegül'e kaymıştı.
sanki bir davetmiş gibi birbirimize koşmaya başladık
ortada buluşup ağlayarak birbirimize sarıldık.
"s-sen gerçeksin.."
saçlarına dokunup kokusunu içime çektim.
yazarın anlatımından..
"Bade Bade..! güzelim kendine gel"
yanan evi izlerken deli gibi haykırarak ağlıyordu.
arkasından badeye sarılan Ayşegül tek dayanağıydı genç kızın.
"hadi kuzum hadi kalk ayağa.."
yanan eve doğru koşmaya başladı genç kız.
Ayşegül ve gelen ekipler badeyi geriye çektiğinde deli gibi ağlıyordu genç kız.
"Annem..Annem ölüyor" diye haykırdı bütün geceye.
"babam gidiyor" diye tekrar haykırdığında ikiside deli gibi ağlıyordu artık.
bahçede ki çimlere çöktüler.
genç kız arkadaşına "kurtulacaklar bade bak ekipler onları arıyor dayan güzelim" dedi.
badenin anlatımından..
ona daha sıkı sarılıyordum şimdi öyle bir ağlıyordum ki tam 8 yıl 8 yılın özlemini taşıyordum.
"Güzel yüzlüm.." değip yüzümü elleri arasına aldı.
"gülüm.." değip aynısını ayşegül'e yaptım.
yüzünü incelediğimde o değişmişti..ama hala aynı gülümsemeyi taşıdığını fark ettim.
gözlerimizden yaşlar firar ederken ikimizde 32diş birbirimize bakıyorduk.
"seni buldum ya güzel yüzlüm."
yazarın anlatımından..
meliste onlara koştuğunda bade çekilip ikisinin sarılmasını izledi.
"terbiyesizim" dedi gözlerinden yaşlar akarken anın mutluluğuyla gülen ayşegül.
meliste aynı şekilde ona "pasaklı" dedi.
mutluluk göz yaşları dökülürken herkes anın şokundaydı ne olup bittiğini anlamayan kerim tam kardeşine laf edecekken deniz sus işareti yaptı ve gözünde ki bir damla yaşı silerek kardeşinin kollarını omuzlarına koydu.
kerim kardeşinin saçlarına bir öpücük kondurduğunda bora ve safa ortama teşvik etmişti safa pelin'in saçlarını öperek "ne oluyor?" diye sorduğunda pelin bilmezden gelip başını olumsuz anlamda salladı.
bora Elifi kollarına alarak "ne oluyor fıstığım" diye sorduğunda "şimdi bora abicim sanırım yengemler eski öldüğünü sandığı arkadaşıyla hasret gideriyorlar." dediğinde bora ciddiye almayıp "hiç abine çekmemişsin be kızım" dedi abisinin ciddiyetini öne sürerek.
"yok gayet ciddiyim boracım." değip bora'ya baktı.
"vay be hikayeye bak"dediğinde elif "salak" değip melislere döndü.
bu seferde"bunlar kim?" diye sordu bora.
"onlar hakkında en ufak bir bilgim yok" dedi.
"şu..şu kadın deniz çetin'e mi benziyor?" diye sordu.
"o kim" dedi bu sefer melis.
"yuh kızım ya ünlü oyuncu var ya hani.."
"hey saksıyı çalıştır ben burada okumuyorum tanımıyorum" dedi.
