"aklım başımda değildi, küfür gibi huzursuzdum. herkes beni unutmuştu,ben kimseyi unutamamıştım."
lavabodan döndüğümde Deniz koltukta uzanmış sosyal medyaya bakıyordu.
beni görüp toparlanmaya çalıştığında söz bendeydi.
"benden çekinmene gerek yok."
"ahahah sadece senin nasıl olduğunu sormak için toparlanıyordum.." değip ensesini kaşıdı.
"seninde benden çekinmene gerek yok ağlamak küçük düşürücü bir durum değil emin ol."
"öyle olmadığını biliyorum."
"iyi öyleyse..kahveni nasıl içersin?"
"şekerli."
kahveleri yapmak için mutfağa gittiğinde fake hesabımdan annemlerin hesabına her gün yaptığım gibi yine bakmaya başlamıştım.
babamla bir cafede loş ışıklar eşliğinde bir fotoğraf paylaşmış ve altınada
'26.senemiz kutlu olsun..' yazmıstı.
Aman Tanrım O Kadar Olmuş Muydu.?
bir an fotoğrafa daldığımda Denizin seslenmelerini duyamamıştım.
"Heey! Sana diyorum Ayşegül..!"
Hemen kafamı ona çevirip "ha..he efendim.?" Dedim.
"Balkona diyorum..geçelim mi? Hava epey sıcak"
"Şey ben tabi..olur."
Balkona geçtiğimizde "sana ne oldu böyle?" dedi.
"Ben ailemi görümde.."
"Geldiğini haber verdin mi çok mutlu olacaklardır eminim..özlemek nedir en iyi ben bilirim." Değip kahvesinden bir yudum aldı.
"Neden öyle söyledin ki.?"
"Ailemi kaybettim."
Ailemi kaybettim.
bir cümle ağır olabilir miydi taşıdığımız o yüklerden daha ağır olabilir miydi?
"senin adına çok üzüldüm başın sağ olsun.."
"teşekkürler."
Kısa bir sessizlikten sonra
"yaşadığımı bilmiyorlar" diyerek söze tekrar başladım.
Denizin kahvesi boğazında kalırken koşarak ona su getirdim.
ikimizde sakinleştikten sonra
"her şeyi baştan anlatır mısın artık lütfen." dedi ve sigarasını yaktı.
"tamam." Dedim.
yalnızca tamam.
Yazarın Anlatımından..
"Sana aşık oldum Ayşegül."
Ayşegül bu sözün etkisinden çıktığında "ne demek sana aşık oldum ne saçmalıyorsun?" Diye adama çıkıştı.
"doğru duydun sana aşık oldum ve o liseli sevgilinden ayrılıp benimle olmanı istiyorum."
Ayşegül olanlara inanamayıp histerik bi kahkaha attı.
"Ne dediğinin farkında mısın sen?!"
"Gayet farkındayım sana güzel bir hayat ve şöhret verebilirim."
"Sikerler! Sen de o şöhretin de hiç biriniz sikimde değil yalnızca benden uzak dur. Duydun mu beni?!" Değip genç adama sert bir tokat attı.
Ayşegül attığı bu tokatın hayattan kendisine yiyeceğini bilmiyordu.
evden hızlıca çıktığında kapı arkasından hala açıktı.
hızlıca koşarken adamlar onu tam tutacakken genç adamın bırakın işaretiyle Ayşegül ana yola çıktı.
O gün evin yolunu nasıl buldu hala bilinmez ama körkütük sarhoş olmuştu.
1 hafta sonra her şey tam hızıyla devam ediyordu.
Gülümsemesi yüzünde yuva yapan o neşeli kız yavaş yavaş siliniyordu ama kimse farkında değildi ve olmayacaktıda.
