Touch Of Heart - BoysLove √

3 : "You need to learn to trust again."

“You need to learn to trust again.”

*****

Hinagis ni Grae ang bagpack niya sa ibabaw ng mesa. Katatapos lang ng klase nila sa Biopsychology. May dalawang oras ang vacant time nila. He haven't seen his thesis partner. Wala naman siyang alam na pupuntahan kaya't naisipan niyang magstay sa loob ng classroom.

“Huy, anong ginagawa mo diyan?” nagulat si Grae nang matanaw sa pintuan si Brent. Mukhang papasok na ito sa susunod na klase. Sinenyasan niya ang kaibigan na lapitan siya.

“How was your thesis going? Sabi ni Aileen, si Narumi daw partner mo.” Grae just shrugged after hearing it. Sandaling ibinaba ni Brent ang bag niya at nilabas ang libro.

“Ang hirap niyang intindihin.” nakasimangot niyang sagot. Natawa si Brent at tinapik ang balikat ng kaibigan.

“You're saying that, samantalang you told me na gusto mo siya maging kaibigan? Where is the competent Grae I've known.” umiling ang binata at bumuntong hininga.

“Hindi ko akalain, ganito pala kahirap na kaibiganin si Narumi.”

“Sayo pa galing? Diba nga nanalo kang Mr. Friendship in three consecutive years? And everyone know you as a cheerful and lively young man. Yon nga nakaaway mo e naging kaibigan mo. Just don't let them test your temper.” biro niya dito.

“Hindi to joke, Brent. Kapag hindi ko nakuha yon loob ni Narumi. Baka mawalan ako ng participation sa thesis. Ibabagsak ako ni Sir Joven, in case malaman niya to.” nag-aalala niyang sinabi. Nanatiling kalmado si Brent. Sumilip siya sa relo niya mula sa kaliwang braso. Its almost time for his class.

Isinukbit niyang muli ang bag sa kanan balikat. “Trust your instincts. Diba nga ang turo sa Basic Psychology natin? Everyone comes up with a reason. If they treated you that way, maybe there is a reason to begin with. Its you how will you discover it.” huling sinabi ni Brent bago siya lumabas ng silid. Naiwan pa din nag-iisip si Grae.

Huminga siya ng malalim. There should be a way to get along with Narumi.

“Hi! Grae!” pinilit niyang ngumiti nang batiin siya ng kakilala na si Aira mula sa kabilang klase. Naupo ito sa isang bakanteng upuan sa harapan niya. Nakalimutan niyang magsisimula na ang susunod na subject ng kabilang section. Kinuha niya ang bag at pinili nalang na tumambay sa ibang lugar. Paglabas niya sa pinto..

“Ah!” nagulat siya nang sumulpot sa harapan niya si Narumi. Hindi ito nakaface mask kaya mas lalo siyang nagulat. But he's still wearing some gloves. Mukhang itong nahihiya dahil hindi ito tumitingin ng diretso sa kaniya. Nakayuko lang ito at tila iniisip kung ano ang sasabihin.

“I'm sorry about yesterday. I just thought you feel offended about your mother.” mahina nitong sambit. Hindi maintindihan ni Grae kung bakit ganoon ang nararamdaman ni Narumi. Wala naman siyang feeling of offended pero mukhang ang binatang ito ay mayroon. Naalala niya ang sinabi ni Brent.

“Everyone comes up with a reason. If they treated you that way, maybe there is a reason to begin with. Its you how will you discover it.”

There is really something behind his attitude. At gagawa siya ng paraan para maunawaan niya ito.

“Okay lang. Wala ka bang gagawin? Pag-usapan natin yon tungkol sa thesis.” ngiti niyang sinabi. Somehow, he felt that Narumi just got a sighed.

Nagyaya ito sa library sa kabilang gusali. Walang reklamo na sumunod si Grae sa kaniya, after all he needs to get to know him. Napansin niyang nagsuot na muli ito ng face mask pagpasok nila ng library. At wala din gaanong estudyante dito, unlike sa sa building nila, laging madaming tao sa library. Kaya hindi rin siya tumatambay doon dahil wala ng sense of silence.