13 : "Give me a chance.."

161 9 1
                                    



“Give me a chance..”

****

Nagtatakbo patungo sina Grae kay Narumi na tila nanigas na mula sa kinatatayuan. Nakalahad ang mga kamay niyang walang balot na gwantes.

Were looking for you! Ano ka ba! Bakit ka naghuhubad ng gwantes mo habang naglalakad?” galit si Grae at tila nag-aalala. Nagtaka nalang kasi sila at matagal nang wala si Narumi. Kaya't nagdecide sina James na hanapin ito. Luckily they found his gloves lying around the hallway. Napagtanto nilang nasa gusali lang si Narumi at nagmadali silang hanapin ito. Baka kasi hinimatay ito or nagpanic attack dahil wala siyang suot na gwantes. Nasa kanila pa naman ang gamit nito.

Tulala si Narumi at pangiti-ngiti. “I made it. I did the one and six.” excited niyang sinabi. Nanlaki ang mga mata ni Aileen at napalakpak.

Natutuwa ka pa that you made us worried sick?” nagulat sina James sa pagtaas ng tono ni Grae. He is really mad.

“I am not. Masaya ako kasi I did my number one and six with my bare hands? Diba dapat natutuwa ka kasi nagkakaroon ako ng progress?” katwiran ni Narumi.

Dismayadong sumagot si Grae. “The problem is, you just think of yourself. Hindi mo man lang naisip na may nag-aalala sayo. What if you didn't made to do it? Magpapanic attack ka at walang makakaalam sa nangyayari sayo? Argh! Bahala na kayo diyan!” he said and walked out. Hindi na nakapagsalita si Narumi. Akala niya ay matutuwa ang kaibigan dahil he made development. Pero mukhang, lumala pa ang sitwasyon.

“Hey, its okay. Grae was just being overreacting. Kakalma din yan mamaya.” sabi ni James at inabot ang mga bagong gwantes kay Narumi. Gamit niya ang isang malinis na panyo sa pag-abot nito.

“Salamat. Sorry ha. Kung pinag-aalala ko kayo.” malungkot na sambit ni Narumi. Umiling si Aileen at ngumiti.

“Were okay. Saka wag kang mag-aalala kay Grae. Hindi ka matitiis non.” tumango nalang ang binata kahit hindi niya sigurado kung kailan kakalma si Grae. Non lang niya nakita na galit ang palangiti at laging positibong kaibigan. Siguro nga ay masiyado niyang pinag-aalala si Grae.

Naglalakad ang binata pababa ng hagdan. Magtutungo na siya sa susunod na klase nila dahil nawalan na siya ng gana na kumain. Alam niyang mali na magalit siya ng ganoon kay Narumi. But how could he avoid the fear he just felt knowing that Narumi didn't came back to the time he promised. Sobra siyang nag-aalala at kinabahan. Hindi pa rin niya nalilimutan ang itsura ng kaibigan nang unang beses niyang makita itong nanghihina at tila wala ng lakas nang minsan atakihin ito. Wala siyang magawa. And he hates it.

He hates the fact that he can't do anything.
He's just a mere boy.

He clicks his tongue and shrugged. Nagdadalawang isip tuloy siya kung makikipagbati siya kay Narumi.

****

Tumigil sa pagtakbo si Brent nang marating niya ang rooftop. His eyes were filled with tears. Paulit ulit niyang pinahid ang mga luha pero hindi ito tumitigil sa pag-agos. He thought it wouldn't hurt him. But from the moment he saw Oliver letting that girl kissed him, he felt extreme pain inside. Dahilan para wala na siyang pagpipilian gawin kundi ang tumakbo, it hurts his eyes.

Hinawakan niya ang kaliwang dibdib. It never stop pounding. Parang nabibiyak ito at tila lalabas. Akala ba niya Oliver liked him? Bakit niya papayagan ang babaeng iyon na hawakan siya? Is this some sort of joke?

Touch Of Heart - BoysLove √Where stories live. Discover now