Chapter 50

49K 976 30
                                    

Dalawang araw na akong nandito sa ospital pero wala paring kahit anong sign na magigising si Gio. Hindi naman siya comatose according to the doctor. Marahil dahil daw ito sa stress na natamo ng katawan nito sa 14 stabs sa katawan.

14 stabs! Na dapat ay para sa akin. Hindi ko naman alam kung paano nagawa ni Mira iyon. Masyadong mabilis ang mga pangyayari. Mabuti na lamang at nasalinan na ito ng dugo.

Pero hanggang ngayon ay hindi ko parin maiwasan ang mag-alala. Hindi ko alam kung anong gagawin ko kung mawawala si Gio. Marami pa siyang kailangan ipaliwanag sa akin.

"Gio please..gising na.." bulong ko dito.

Natapos ang isang araw at uuwi na naman ako. Si Cid ang magbabantay kay Gio habang wala ako at ang daddy nila. Kahapon ko lang ulit nakita si Cid. Nanggaling pa kasi ito sa America dahil siya ang nagmamanage ng negosyo nila doon.

Maayos ang pagkikita namin ay humingi kami ng tawad sa isa't isa dahil narin sa mga nangyari noon. I realized it was all just a misunderstanding na dapat ng ibaon pa sa limot.

Si Mira naman ay nasa mga police na. Balak siyang kasuhan ng daddy ni Gio. Kahit ako ay gusto ko rin siyang makulong. Hindi naman katanggap-tanggap kung palalagpasin lang ang ginawa niya. Buhay ang nanganganib dahil sa kanya.

I stop when I notice a familiar parked infront of our house. Nagdire-diretso ako para magdoorbell dahil iniiwasan ko siya. Hindi ko muna siya gustong makausap sa ngayon.

Gaya ng inaasahan ay maagap itong nakababa ng sasakyan.

"Anica.." I rolled my eyes before facing him.

"Seige this isn't the right time for us to talk. Please hayaan mo muna ako. Sarado ang pag-iisip ko. You know what may happen if this is the case."

"I miss you. " Seige said. Wala akong ibang naisagot kundi buntong-hininga.

"You may now go." I said.

'About the wedding.." panimula nito.

"I don't think that will be as possible as before--"

"I'm cancelling it." He said. I was quite shock with what he said. I couldn't even utter a word.  I was thinking the same pero hindi ko alam kung bakit may naramdaman akong sakit ngayong siya na mismo ang nagsasabi.

"I now realized that I don't deserve you. I'm sorry."

Hindi ko alam kung anong dapat kong sabihin. Para akong natulos lang sa kinatatayuan ko. I don't even know what to feel about it.

"Please say something.." he said.

"If this will be the best for you then I'm fine with it." I said.

"You know you're the best thing that happened to me. It's just that, I got the situation complicated."

"I-I understand. " I said then I found myself in his arms hugging me tight.

Sa totoo lang hindi ko mapigilang manghinayang. Seige has been really special to me. I learned to love him although alam ko sa sarili ko na hindi ito kasing tindi ng naramdaman ko kay Gio.

I once thought having a future with him. Lahat ng katangiang ginusto kong magkaroon si Gio noon ay sa kanya ko nakita. But I guess, I really don't know if he's real or not matapos ng mga nalaman ko. It's kinda weird I haven't felt that hard feelings. Hindi ako galit siguro'y tampo lang dahil aaminin ko, hindi ko inasahang magkakaganito ang relasyon namin.

"Thank you and I love you." He said then kiss me on my forehead.

****

I am just looking at my son soundly sleeping. Dinadama ko ang malambot nitong buhok.

His Past Lover (PUBLISHED UNDER IMMAC)Where stories live. Discover now