His Past Lover (PUBLISHED UNDER IMMAC)

Chapter 12

Travel

Gio POV

I'm currently looking at her face. She sleeps peacefully. I honestly don't understand myself. Masyado na akong naattach sa kanya despite of the fact na hindi ko pa rin nasisiguro kung siya man si Mira. I have plenty of ways to prove that. Pero bakit hindi ko magawa? For now, I wanted to be with her. Ipagpapatuloy ko pa rin ang aking plano.

Nagmulat na ito ng paningin. "Hey.." I tap her face gently. Sinadya kong ilapit ang mukha ko rito. She blushed. Kitang-kita sa mukha nito ang epekto ng presenya ko and I can't help but to feel proud of it. Dahil ako ang dahilan kung bakit siya namumula.

"B-bakit ang l-lapit mo ata?"Itinukod nito ang kamay sa aking dibdib para pigilan ako sa paglapit lalo. Halos maduling ito nang lalo ko pang ilapit ang mukha ko. "h-help?" Hindi ko na napigilang tumawa. I laughed heartily dahil nakakatawa naman talaga ang mukha nya. She seems helpless pero parang di rin nito gustong pigilan ako sa gagawin.

"Pambihira...tinawanan lang ako..." bulong nito enough for me to hear what's she's muttering. Tinignan ako nito ng matalim kaya naman nanahimik na ako.

"Nasa kotse tayo!" Tila ngayon lang nito narealize. This girl is crazy! She amuses me. "Bakit di mo man lang ako ginising? Sino nagdala sakin dito?"sunud-sunod na tanong nito.

"Sweetheart. Didn't I ask you to pack your things kasi may flight tayo at 6?" Tumango ito. I sighed."Then bakit inabutan kitang tulog instead of packing?"she pouted. Geez, she should stop doing that baka di ako makapagpigil.

"I was really sleepy!" Pagmamaktol nito. I looked away. F*ck these hormones. I need to fight this urge to kiss her. Ang ganda-ganda nito kahit bagong gising.

"At tsaka alam ko namang kahit di ako magpack ay may magagawa naman nun para sakin! Knowing you!" she said followed by a frown.

"So you know me that well? Naalala mo na ba ako ngayon Mira?" Nalukot ang mukha nito at mas lalo pang nagpout. Ugh! I can't help it. Tinawid ko ang kakaunting distansya namin at siniil ito ng halik. Akala ko ay manlalaban ito ngunit naramdaman kong gumaganti ito sa aking halik. We started to move our lips. Her hands are on my nape and my hands on her face making her closer. Ibinaba ko ang aking mga kamay paikot sa kanyang balikat para yakapin ito. I can even hear her moan. Mukhang nadadala na ito ng init sa pagitan namin.

Bumitiw nalang kami pareho nang naghahabol ng hininga. I saw her blush and then she looked away na para bang nahihiya. I remain staring at her while she's looking by the car window. I hold her hand. "This feels like home" I said as I intertwine our fingers. It's true. Kung hindi nga siya si Mira, bakit ganito ang pakiramdam ko. It seems that I've known her for so long. It feels really perfect with her. Pero paano kung---

"Hindi ako si Mira, Gio" bigla itong nagsalita. Hindi ito nakatingin sa akin pero nakikita ko sa bintana ang reflection nito. Malungkot ito at nakakunot ang noo na parang napakalalim ng iniisip.

"Well...I'm not giving up" I shrugged my shoulder just to show her that I don't believe her. Pero ang totoo habang tumatagal ay nagdududa na rin ako. Ewan ko ba sa sarili ko! Humigpit ang pagkakahawak ko sa kamay nito.

Anica POV

Naramdaman kong humigpit ang pagkakahawak nito sa kamay ko. I face him this time. He needs to know that we bothbare phasing the wrong way here! Naghahanap siya ng maling tao at ako....ako na unti-unti ng nag-iiba ang nararamdaman ko para sa kanya. Alam kong wala akong aasahang maganda kapag nagpatuloy itong nararamdaman ko. Kapag nahanap nya ang totoong Mira, ang tunay na mahal nya, saan ako lulugar kapag nagkataon? That's it! Hindi pa huli ang lahat para iligtas ang sarili ko. This is foolishness! Falling inlove with my kidnapper. The heck!

Huminga ako ng malalim bago magpatuloy "G-Gio...alam ko kung sino ako and I am not that Mira! This is not healthy for the both of us, paano kung--"

"We're here. Let's go" bumaba na ito ng sasakyan. Aba't! Inis na inis na bumaba ako ng sasakyan. Damn him! Bakit ganyan siya? Hindi ba uso sa kanya maging approachable? Open-minded? O' kahit ano pa yang attitude na yan makinig lang sya sa sasabihin ko. Urgh!

Sa sobrang inis ko ay hindi ako tumabi sa kanya dito sa eroplano kahit pa puro sya "I insist!" Minsan ako naman ang hindi makikinig sa kanya. Private plane pa ito at siya ang nagmamay-ari. I wonder kung lalabas ba kami ng bansa?

"You really don't know how to listen huh." The jerk guy smirked! Ang gwapo kaya lang masarap itapon sa labas! Ako? Hindi marunong makinig? Mana-mana lang yan dre! "Oh look who's talking!" I said. Note the sarcasm. Inirapan ko ito at tumagilid ng upo para hindi ako malusaw sa titig nito.

I heard him sigh "I won't believe you.. I won't. Alam kong gusto mo lang makatakas kaya mo sinasabi iyan. Give me some time, iyan lang ang pabor na hinihingi ko." He explained calmly. I didn't talk. I waited for him to continue ngunit wala akong narinig. Ipinikit ko na lamang ang mga mata ko.'Am I willing to risk? Ngayon pang napatunayan ko ng nahuhulog na nga ako?'