အပိုင်း(၄)

4.4K 238 8
                                    

Unicode

"သမီးလေး ဘာလို့ငိုနေတာလဲ"

"ဟင်..ဖေဖေ"

သခင့်ဆီကပြန်အလာ အိမ်ရောက်တော့မထိန်းနိုင်စွာငိုချမိ၏။ကိုယ့်အခန်းထဲဘယ်သူ့မှဝင်မလာလောက်ဘူးထင်ကာတံခါးမပိတ်မိခဲ့။ဖေဖေက ဘယ်လောက်ပဲအရေးကြီးကြီးတံခါးခေါက်ပြီးမှသာဝင်တတ်သည်။ဒီနေ့မှဖေဖေဟာတံခါးမခေါက်ဘဲဝင်လာခဲ့သည်။‌
ဖေဖေလည်းတံခါးခေါက်ရမှာမေ့သွားသည်ထင်ပါရဲ့။
အခုတော့ကိုယ် ငိုနေတာဖေ‌ဖေသိသွားခဲ့သည်။

"ပြောဖေဖေ့ကို လွန်းလေးကသမီးကိုဆူလိုက်လို့လား"

"မဟုတ်ပါဘူးဖေဖေ"

"ကဲဒါဆိုဘာဖြစ်လို့လဲ"

"ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး"

"ဖေဖေ့ကိုမညာပါနဲ့...သမီးမမကြောင့်ငိုလာတာဖေဖေသိတယ် ဖေဖေ့ကိုပြောပြနော်"

"ဟင့်ဟင့်..ဖေဖေ သခင့်မှာချစ်သူရှိနေပြီ...လင်းလေအရမ်းဝမ်းနည်းတယ်ဖေဖေ...သခင့်ကိုသူများဆီပါသွားမှာကြောက်တယ်.."

"သမီးလေးကဘာလို့လွန်းလေးကိုသူများဆီပါမှာကြောက်တာတုန်း"

"လင်းမသိဘူးဖေဖေ..ဒါပေမဲ့ သခင်ကိုဆုံးရှုံရမှာကြောက်တယ်..သခင့်ကိုဆုံးရှုံးရပြီလို့တွေးကြည့်ရင်သမီးရင်ဘတ်တွေအောင့်လာတယ်"

မပိုင်ဆိုင်ဖူးပါဘဲဆုံးရှုံးမှာကြောက်နေတာတော့ရယ်ချင်စရာကောင်းလွန်းသည်မဟုတ်လား။ဒါပေမဲ့လည်း သခင့်ကိုမဆုံးရှုံးချင်ပါ။

"သမီးဘာမှစိတ်မပူနဲ့ ...သမီးမမကိုဘယ်သူမှ သမီးဆီကယူလို့မရအောင်ဖေဖေကာကွယ်ပေးမယ်"

"ဖေဖေကဘယ်လိုကာကွယ်ပေးမှာလဲ"

မယုံတယုံမျက်ဝန်းတွေနဲ့ဖေဖေ့ကိုကြည့်လိုက်မိ၏။တကယ်တမ်းတော့ဖေဖေဟာ ကိုယ်လိုချင်သမျှကိုရအောင်လုပ်ပေးခဲ့တာချည်းပါပဲ။အခုကိစ္စမှာလည်း ဖေဖေကူညီနိုင်ရင်သိပ်ကောင်းမှာပဲ။

"ဒါတော့သမီးကိုပြောပြလို့မရသေးဘူး..အချိန်ကျရင်တော့ဖေဖေစီစဉ်တာလက်ခံရမယ်နော်"

"ဟုတ်"

လင်း ဘာမှန်းမသိပါဘဲ 'ဟုတ်'တစ်လုံးဖြင့်ခေါင်းညိတ်လိုက်မိ၏။

သခင် (Completed)Where stories live. Discover now