Yorumlarınız ve voteleriniz için ne kadar teşekkür etsem az :) Sizi çoooook seviyorum :)
Dikkat, dikkat! Bu bölüm aşırı dozda 'erkeklik' içermektedir! :D Umarım beğenirsiniz ;) Yorumlarınızı eksik ederseniz, küserim bak ;) İyi okumalar :)
Bu bölümü Buse'ye ithaf ediyorum. İyi okumalar Busecim :)
Kapıyı açıp içeri girdiğimde montumu askılığa gelişigüzel bir şekilde asıp, salona doğru yürüyorum. Geldiğimi gören Barış bana şaşkın bakışlar atıyor.
“Kerem? Hayırdır abicim?”
“Hayır değil Barış!” diye söyleniyorum sinirli bir ifadeyle yanına otururken. “Hayır değil!”
“Yine ne oldu? Kavga mı ettiniz yoksa?”
“Yok. Etmedik.” diyorum derin bir iç çekerken arkama yaslanarak.
“Ee? Niye geldin o zaman sen? Daha bizi yarım saat önce kovdun yalnız kalacağım sevgilimle diye.”
“Zeynep Hanımın planları farklıymış.”
Ah Turşu ah! Gülümseyerek ve el sallayarak kapıyı yüzüme kapatışı aklıma geldikçe deli oluyorum! Kıvırcık cadı!
“Nasıl yani?”
“Zeynep beni kışkışladı evden.” diyorum Barış’ın sorusunu cevaplayarak tabaktaki portakal dilimlerinden birini ağzıma atarken.
“Ne?!” diyor Barış gözlerini kocaman açıp bana bakarken. “Nasıl?”
“Basbayağı. ‘Ben bir erkekle evi paylaşamam.’ dedi ve gönderdi.”
Ben sıkıntılı bir şekilde iç çekerken Barış aynı anda koca bir kahkaha patlatıyor. Sinirle gözlerimi kapatıp, daha sonra da ters ters ona bakıyorum.
“Yani şimdi, Zeynep seni resmen kapı dışarı etti abicim öyle mi? Hahahaha..”
“Ha-ha!” diyorum gözlerimi devirerek, pis bakışlarımı Barış’ın üzerine salarken. Ama beni tınlamadan bir kez daha gülüyor. “Kapa o koca çeneni!”
“Hahaha.. Ne yapayım abicim ya? Acıdım sana resmen. Sen o kadar bekle bugünleri, sevdiğin kızla nihayet sevgili ol, sonra da evden kovul! Bu evrenin sana bi şakası bence. Hahahah..”
“Barış dişlerini eline vermemi istemiyorsan sus bence!”
“Tamam tamam.” diyor hala gülerek. “Sustum.”
“Aferin!”
Sinirle kafamı çevirip televizyona göz attığımda yeniden gözlerimi deviriyorum.
“Bu ne Barış?”
“Diziii..” diyor omuzlarını silkip portakal dilimlerinden bir tanesini daha ağzına atarak. İyi ki söyledin Barış! Yoksa ben bunu sittin sene düşünürdüm!
“Valla mı?” diyorum gözlerimi alaycı bir ifadeyle kocaman açarak. “Ben de sünnet düğünü videon sanmıştım! Hasta etmesene oğlum adamı! Ne dizisi bu şimdi? Nerden çıktı gece gece? Kız gibi dizi izlemeye de mi başladın artık? Bravo!”
YOU ARE READING
NUMARA 12
同人小說Bir kadın.. Bir adam.. Bir ev.. Peki bu üçü bir araya geldiğinde neler olacak dersiniz? Merak ediyorsanız Cihangir 'Numara 12'de buluşalım.
