NUMARA 12

95.BÖLÜM - Sarı Bela!

Eveeet. Uzun bir aradan sonra hepinize merhaba ^^

Bölümler yoğunluktan dolayı geç geliyor kusuruma bakmayın. Ama uzun uzun yazmaya çalıştım sizin için. Umarım keyif alırsınız ^^

Multimedya'daki harika Numara 12 çalışması için Büş'e çok teşekkür ediyorum <3

Bu bölümü Zeynep'e ithaf ediyorum. Beğenmen dileğiyle Zey.. :)

^^Zeynep^^

Çocuk..

Az önce Kerem çocuk mu dedi, yoksa ben mi yanlış anladım? Ben yanlış anladım kesin. Sonuçta yanlış anlama konusunda uzmanım ben. Sucuk demiştir o sucuk. Sucuk çekti canı bence. Evet evet.

“Çocuk mu?”

Hafifçe doğrularak Kerem’in göğsünden kalkıyorum ve gözlerimi kocaman açıp, gözlerine bakıyorum. Kerem ise kafasını aşağı yukarı sallayarak sorduğum soruyu cevaplıyor.

“Evet. Çocuk.”

“Çocuk?”

“Çocuk.” diyor Kerem benimle birlikte yeniden tekrar ederek. “Tek kelime, beş harf ve iki hece.. Ço-cuk. Hani evladın eş anlamlısı. Karadeniz bölgesinde uşak da diyorlar mesela.”

Ne diyorsun Kerem ya? Ben burada şaşkınlıktan küçük dilimi yerinde zor tutarken, adam benimle kafa buluyor resmen. Bir de dersine çalışıp gelmiş çakal. Kelimenin etimolojik kökenine bile inecek nerdeyse.

“Bildiğimiz çocuk?” diyorum gözlerimi belertip, kaşlarımı havaya kaldırırken.

Evet Zeynep, bildiğin çocuk işte. Çocuk! Neyine diretiyorsan artık! Kabullen bu gerçeği. Sevgili kocacığın senden çocuk istiyor. Ay böyle pat diye de söyleyince bi fena oldum ben. Tansiyonum düştü.

“Valla benim bildiğim herhangi bir çocuk yok.” diyor Kerem ben içten içe kendimi yerken. Daha sonra da sinsi bir gülümsemeyle beni süzüyor. “Ama yaparsak olacak tabi.”

Valla da çok kararlı.. Kafasına koymuş bu. Yapacak çocuğu. Bi sabah bi bakmışsın kucağında çocukla uyanıyorsun Zeynep. Yok canım. Benim kocam yapmaz öyle şey. En azından yaparken bana haber verir. İyice beynim aktı benim şaşkınlıktan. Senden habersiz nasıl yapacak adam çocuğu Zeynep?!

“Sen baya baya çocuk istiyorsun.” diyorum şaşkın tavuk misali hala durumu idrak etmeye çabalayarak. Ama bütün suç Kerem’de.. Bu zamana kadar ağzından pek de böyle laflar duymadığım adam bir anda çocuk diye tutturdu.

“Evet Turşu. Çocuk istiyorum.” diyor Kerem kararlı bir ifadeyle beni onaylarken. “Sen istemiyor musun yoksa?”

İşte kilit soru.. Ben çocuk istiyor muyum ki? İstiyorum tabi. Herkes gibi ben de anne olmak isterim sonuçta. Ama.. Aması var işte.

“Yani, isterim tabi.”

“Güzelim sen iyi misin?”

“İyiyim.” diyorum kafamı aşağı yukarı sallayıp yutkunurken. “Ben sadece biraz şaşırdım da. Yani senden bir anda böyle bi istek duyunca. Bu zamana kadar pek bir şey söylemedin de bu konu hakkında. Biraz hazırlıksız yakalandım sanırım.”