Hepinize yorumlar ve voteler için çok teşekkürler :) Eve gelen yatılı misafirler nedeniyle bölüm biraz gecikti kusura bakmayın ^^ Umarım beklediğinize değen bir bölüm olur. Keyifli okumalar.. ^^
DİP NOT: 80. bölümde final yapacağıma dair söylentiler çıkmış sanırım. Arkadaşlar henüz final belli değil. 80. bölümde ithaf listem bitiyor sadece. Benden duymadığınız sürece bu tip söylentilere inanmayın ^^
Multimedyadaki gif için Rabiacığıma sonsuz teşekkürler ^^
Bu bölümü Eylül'e ithaf ediyorum. Beğenmen dileğiyle Eylülcüm.. :)
Sabah yüzüme vuran hafif rüzgarla birlikte uyandığımda bir anda nerde olduğumu şaşırıyorum ama daha sonradan aklıma geliyor tabi. Esneyerek Kerem’in göğsünden kalkıp, onu uyandırmamaya çalışarak sessiz adımlarla çıplak bedenimi banyoya atıyorum.
Oh be!
Evliliğimizin ikinci gününde de Kerem’e çıplak yakalanmadım çok şükür. Biliyorum şu anda yaptığım çok saçma ama engel olamıyorum işte. Yataktayken bir şey yok, ama her şey normale dönünce utanmaya başlıyorum nedense. Benden beklenilecek kadar garip hareketler içerisindeyim anlayacağınız.
Duştan hızlıca çıkıp üzerimi giyiniyorum ve hala mışıl mışıl uyuyan Kerem’in yanına uzanıyorum tekrardan. Saçlarını hafifçe okşayarak yanağına bir öpücük konduruyorum. Kerem ise hala bebek gibi uyumaya devam ediyor. Adam dün yolculuktan sonra bavulları oradan oraya taşırken helak oluyor haliyle. Üstüne bir de hormonları eklenince böyle uyuyakalır şimdi de tabi.
“Kerem?” diyorum uyanması için yavaşça fısıldarken. Ama hiçbir değişiklik olmuyor maalesef. Tekrardan şansımı deniyorum. “Kerem?”
“Hı.” diyor gözlerini açmadan uyumaya devam ederken.
“Hadi uyan geldik.” diyorum gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırırken. Seviyorum bu adamla uğraşmayı.
“Espri aşkın kabarmış yine anlaşılan.” diyor boğuk bir sesle cevap vererek. Ama gözlerini hala açmıyor. Sırıtarak cevap veriyorum hemen.
“Uyansana hadi.” diyorum kolundan hafifçe dürtükleyerek. “Niye gözlerini açmıyorsun?”
“Senin beni uyandırmanı bekliyorum.”
Dalga geçiyor bu adam benimle herhalde. Ben yarım saattir burada ne yapıyorum zaten canısı?
“Uyandırıyorum ya işte.”
“Sen kocanı böyle mi uyandırıyorsun?” diye soruyor gözlerini açmamaya devam ederken. “İnsan kocasını böyle mi uyandırır?”
Haydaa! Koca uyandırma teknikleri var da ben mi bilmiyorum acaba?
“Pardon kocacım.” diyorum alaycı bir ifadeyle. “Kellemi bağışla.”
“Bu defalık affettim.” diyor kendini beğenmiş bir sesle. Aç gözlerini artık be adam! “Ne de olsa acemisin.”
Bana diyene bak! Sanki kendisi dokuz tane karı eskitti.
“Kerem sana burdan bi uçarım!” diyorum gözlerimi pörtleterek gülerken. Kerem ise hiç istifini bozmadan iri kollarını iki yana açıyor.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
NUMARA 12
FanfictionBir kadın.. Bir adam.. Bir ev.. Peki bu üçü bir araya geldiğinde neler olacak dersiniz? Merak ediyorsanız Cihangir 'Numara 12'de buluşalım.
