Het Internaat (VOLTOOID)

Hoofdstsuk 16

Als ik wakker ben pak ik mijn telefoon en doe mijn oortjes in. Ik loop maar wat door het bos en besluit om na een tijdje voor een klein meertje te gaan zitten. (Zie media)

"Wat doe je hier zo vroeg?" Ik kijk achterom en zie Tyler staan. "Gewoon even tijd voor mezelf." Hij knikt en gaat naast me zitten. Hij staart voor zich uit tot hij terug opstaat. Hij steekt zijn hand naar me uit en ik kijk hem maar wantrouwend aan. "Kom op we gaan zwemmen." "Ik heb mijn bikini toch niet meegenomen." "Je hebt toch ondergoed aan." Ik kijk hem met mijn mond open aan." "Pardon." "Niet zo flauw ik heb je toch al in je bikini gezien." "Dit is niet heel anders." Ik zucht maar knik dan toch.

Als we ons omgekleed hebben springt hij als een idioot in het water. Ik moet lachen en spring hem achterna. Als we al een tijdje aan het zwemmen zijn zo ik Tyler nergens. "Tyler?!" "Tyler dit is niet grappig!" Ik wordt nu omhoog getild en verlies bijna mijn evenwicht. "Hallo daarboven." Ik lach. En kijk nu naar beneden. Ik zit nu in zijn nek.

"Ik schrok me kapot." Ik zie hem grijnzen en hij gooit me terug het water in. Als ik boven ben staat hij heel dichtbij. Ik kijk recht in zijn ogen. "Je schrok herhaalt hij grijnzend." "Ja duh anders heb ik geen kamergenoot meer en ben ik alleen."

Nu komt hij nog dichterbij. Hij legt zijn handen op mijn heupen en trekt me dichterbij. "Je mag mij." Ik schud mijn hoofd. Hij komt dichterbij met zijn hoofd en drukt zijn lippen op de mijne en ik ga er in mee.

Hij staat nu weer grijnzend voor me. "Ik zei toch dat je me mag." Ik wordt rood en weet niks te zeggen. Dit kan niet ik kan niks voor hem gaan voelen. "Ga je me nog vertellen wat er gister was?" "Ik was gewoon geschrokken van een beest in het bos." "Ik geloof je niet." "Maar als je het niet wilt zeggen hoeft dat niet. Je hoef je niet verplicht te voelen.

Ik knik en ik ga het water uit. Ik pak mijn kleren En zodra ik ze aan heb loop ik terug door het bos. Ik wordt aan mijn pols gepakt en draai me om. "Weet wel ondanks dat we niet zo een goede start hadden je wel bij me terecht kan."
Ik knik weer en loop door.

Waarom doet hij nu toch zo? Zodra ik terug ben op het kamp zie ik Brent staan. "Waar was je?" "Gewoon in het bos."
Hij kijkt naar Tyler die achter me vandaan komt. "Samen met hem?" Ik knik en loop door naar mijn tent. Tyler steekt zijn handen in de lucht als teken dat hij onschuldig is en loopt grijnzend door naar zijn tassen die al buiten liggen.

Ik pak mijn tassen nu ook en ruim de rest van mijn spullen op. We breken met zijn alle de tenten af en gaan terug naar het internaat.

Heyy wil nog even iedereen bedanken die dit boek leest, erop stemt, mijn boek aan een leeslijst toevoegt en natuurlijk ook voor de lieve reacties! Ik hoop dat jullie het een leuk hoofdstuk vinden.

-x me 🌷