Hoofdstuk 28

2.8K 46 6
                                    

*Amy*
Brent pakt Britts hand en loopt naar buiten. "Waar wonen jullie dan kunnen we jullie naar huis brengen." Vraagt Brent.
Zodra we bij het huis zijn van Nathan stapt hij uit en trekt hij Adam er zowat mee uit. "Wonen jullie bij elkaar?" "Gaat het zo snel?" Vraagt Luca lachend. "Nee dit is mijn huis." Antwoord Nathan. "O veel plezier." Zegt ze knipogend.
"Liv!" "You never know." "Veel plezier we moet ook maar eens terug." We geven elkaar nog even een knuffel en gaan terug het busje in.

Tyler komt zijn auto uit. "Is het toch wel slim dat je rijd?" Vraagt Scott. "Nee." Antwoord hij niet boeiend."
"Veel geluk." Hij geeft Adam en Nathan nog een 'bro-hug'." Ik geef ze ook nog snel een knuffel en ga terug het busje in. "Doei." We zwaaien met zen alle naar Nathan en Adam en rijden weer weg. (Einde crossover)

~volgende ochtend~
Ik wordt wakker in de bus. "Amy." "Wakker worden." Ik kijk in het gezicht van Tyler. Ik duw hem weg. "Ga weg ik vergeef je niet." "Je hebt het me al vergeven." "Wat?"
"Helemaal niet." "Jawel gister." Waar heeft hij het over ik zou hem nooit vergeven voor dit!

"Is er iets aan de hand." "Ja Amy hier kan zich niet herinneren dat we het hebben bijgelegd." "Omdat we dat nooit hebben gedaan!" Roep ik naar hem en ik loop snel naar binnen. Ik wordt misselijk en loop snel naar de wc. "Amy?" Ik kijk achterom en zie Samira en Liv staan. "Gaat het?" Ik knik. "Hebben jullie...." "Nee, dat kan niet."
"Het is waarschijnlijk omdat ik gister voor het eerst alcohol had en direct dronken was.
Ze knikken en gaan met mij mee naar boven. Voor ik het weet val ik in slaap.

Ik wordt wakker en ren direct weer naar de wc. Samira en Liv worden wakker van mij. Ze waren hier blijven slapen en Tyler was weer bij Scott blijven slapen.

"Amy ik ga er toch één halen." "Liv dat hieft niet." "Het is waarschijnlijk gewoon van de alcohol." "Ik wil het gewoon zweer weten." Ik heb ze toch in mijn kamer."
"Waarom." "Ik mocht niet weg zonder van mijn moeder." Ik lach zacht en knik dan toch.
Ze loopt de kamer uit en ik kijk Samira aan. "Denk je dat het mogelijk is." "Ik bedole hebben jullie überhaupt...?" Ik zucht. "Het zou mogelijk kunnen zijn."

"En stel dat het zo is?" "Wat ga je dan doen?" De deur gaat open en Liv stapt terug naar binnen. "Hier ik zucht en loop naar binnen."

Ik kom terug naar buiten en kijk ze aan. "Positief." Zeg ik verbaasd en geshockeerd.
"Gefeliciteerd en sorry." "Ik moet het hem vertellen maar ik wil het niet." "Dit kan geen waar zijn."

Hey peeps
Even een extra klein hoofdstukje. Hope you like it.
Xx -me

Het Internaat (VOLTOOID)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu