Naninikip ang aking dibdib
tuwing iniisip kong tila ginagawa ko ang lahat
upang maagaw ang iyong atensiyon.
Hindi pa ba sapat para sa akin
nang iyong sabihin
na ako ay iyong gusto?
Ano pa ba ang gusto kong patunayan?
Bakit ba ako nakikipagkompitensiya sa iyong nakaraan?
Hindi naman ako natural na selosa.
Ngunit ramdam ko sa loob-loob mo na ika'y takot din.
Ito ba and dahilan
kung bakit hindi ka na nagtanong
kung ikaw ba ay aking papapasukin
nang ika'y kumatok sa aking pinto?
Basta ka na lamang tumayo sa may labasan
at nakipag-usap sa akin habang ako'y
nasa harapang balkonahe
na parang sapat na iyon para sa iyo?
Dahil kung magtatanong ka, dahan-dahan ko namang
bubuksan ang aking tahanan.
Sa unang araw ay sa hardin,
pangalawa ay sa sala,
pangatlo ay sa may hapagkainan,
hanggang sa makarating ka na sa kusina,
at sa aking mismong silid-tulugan.
Dadalhin pa kita sa bodega
kung gusto mong makita ang mga
bagay na matagal ko ng kinikimkim.
Kailangan na ikaw mismo ang magtanong sa akin
kung nais mo bang galugarin
ang bawat sulok ng aking tahanan
para malaman ko kung ano ang iyong dala-dala.
Buti sana kung malalaman ko
na may balak kang pumasok
ngunit wala palang balak manatili
para matrato kitang bisita.
At kung walang pahintulot kang papasok,
madali ka namang itulak papalayo.
Ngunit hindi. Wala akong ideya.
Mukhang ikaw ay panatag na diyan sa may labas,
pinagmamasdan lang akong nagtataka kung bakit
ayaw mong pumasok.
O baka'y pareho lang pala ang ating pananaw
kaya hindi tayo nagtutugma?
YOU ARE READING
Mga Lihim na Liham ni Maria Kina Juan at Juana
PoetryKatulad ng pamagat, nakikiusap ang manunulat na panatilihin munang lihim ang tipon ng mga tula na ito. Nais muna niyang magulumihanan, sumaya't masaktan habang unti-unting hinuhulma ang hindi tiyak na hinaharap ng kanyang pag-ibig. Kasing gulo ng...
