Chapter 20: Pain of the past

2.4K 65 1
                                    

Chapter 20: Pain of the past

"Help! Ahhhhhhh!" sigaw ng batang si Avie nang may nagbuhat sa kanila ng kanyang kaibigan.

"Ate! Kuya! Huhuhu"

"Tumahimik ka nga jan kung ayaw mong masaktan" sigaw ng lalaki.

Umiyak na lang ng umiyak ang batang si Avie, hanggang sa dumating ang kanyang mga kapatid.

Nakatakas sila dahil iniligtas sila ng kanilang kapatid. Ngunit, sa hindi inaasahang pangyayari, sa mismong harap ng batang si Avie, ay pinagsasaksak ang kanyang ate.

"Ahhhhhh! Ate! huhuhuhu" iyak ng batang si Avie.

Dumating naman ang kanyang kuya at binugbog ang lalaki kaya ito ay nahimatay. Lumapit sila Arvin at Avie sa kanilang kapatid na puno ng saksak.

"Ate! Ate! This is all my fault! Kung hindi lang sana ako lumabas, Kung hindi lang sana matigas ang ulo ko, then none of this things will happen. I-I will never forgive m-myself" galit na sabi ng batang si Avie sa kanyang sarili.

Hinawakan naman ng Ate niya ang kanyang pisngi. "Avie! M-my baby A. Don't blame y-yourself okay? It's not your fault. Remember to always be happy. F-forget that this day h-happened. Remember that Ate Trix, myself loves you" nanghihinang sabi ng kanyang Ate Trixie.

Tumingin naman si Trixie sa kanyang panganay na kapatid na si Arvin. "Kuya? Promise me to take good care of our parents, yourself, and especially the twins. Okay? Also. Please always remind our Baby A, that it's not her fault. Coz for sure, she'll keep on blaming herself..." and then she gave them a sad smile.

"I-I love you all! t-take c-care" utal-utal na sabi ni Trixie bago nawalan ng hininga

"ATE!"


*****
Avie's pov

"Ahhhhh!" sigaw ko at napaupo ako mula sa pagkakahiga.

Naramdaman kong basang basa ang aking mga pisngi dahil sa aking pag-iyak.

Sinabunutan ko naman ang sarili ko.

Arrrggghhhh that dream again! Bakit ba hindi ko mapigilan ang sarili ko na sisihin ang sarili?!

Oo.. nagpakita na din si Ate sa panaginip ko before, at sinabi din na wag kong sisihin sarili ko sa nangyari. Pero bakit ganun?! Sadyang hindi ko talaga kayang iwasan na sisihin ang sarili dahil, kung hindi talaga ako lumabas nung araw na yun, edi sana.. wala ng nangyari kay Ate!

"I'm such a stubborn, hard headed, girl!" inis na sabi ko sa sarili ko.

Bigla namang bumukas ang pinto ng dorm pero hindi ako nag-angat ng tingin. Naramdaman ko na lang na may tumapik sa likod ko kaya napatingin ako sa kanila.

"Are you okay? Nagmadali kami ni Jenny na tumaas dito dahil narinig ka naming sumigaw! May kinausap lang kasi kami dun sa baba" sabi ni Agatha.

"Don't mind me. I'm fine" cold na sabi ko. 

I heard her let out a deep sigh "We are always at your side whenever you need us. Just call us when you want someone to talk to. We'll leave first, kasi kailangan naming maaga sa klase para matapos agad ang ginagawa namin" paliwanag pa nya at saka lumabas na ng kwarto.

*sigh* what was that dream anyway? I mean... bakit ko nanaman ito napanaginipan----Wait! What date is it?

Kinuha ko yung phone ko at tiningnan yung date.

My Gangster Detectiveजहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें