Chapter 43

720 21 0
                                    

Happy reading.

___

Elyjha's point of view

“Where the hell are you going this time, young lady?” napahinto ako saka napamura ng mahina dahil sa boses na iyon. Hawak ko na ang door knob ng pinto ng biglang bumukas ang ilaw.

Inayos ko ang postura ko. Sayang naman ang ginawa kong pag-iingat kanina. Napailing-iling ako at hinarao si Kuya. Ngumiti lang ako saka inangat ang hawak kong heels.

“Uh... Hi kuya? Bar? Or something?”

Tinitigan niya lang ako ng seryoso. “Yeah, and with that kind of dress?”

Kumunot ang noo ko saka pinasadahan ang suot ko. There's nothing wrong with wearing a spaghetti top and a black mini skirt.

“A bar outfit, kuya.” sagot ko.

Napasapo-noo siya. “It's already 10pm sis.” aniya habang may babala sa tono.

“Kuya, it's my day off tomorrow, please?” I pleaded.

Narinig kong napabuntong-hininga siya. “Kung saan tumatanda kana doon pa tumitigas ang ulo mo.”

Napanguso lang ako. I gave him a cute look.

“Alright, call me if something happens.” napahiyaw naman ako sa pagpayag niya ngunit kaagaran din sinuway.

Binigyan ko siya ng 'sorry' look habang hawak ang bibig kong maingay. I almost forgot that Ate Kaye was sleeping. Buntis pa naman iyon.

I clenched both of my fists after I went out of the house. Kinuha ko ang car key ko sa aking sling bag. I drove my all the way to the bar using my SUV. It was given by kuya as my graduation gift. Hindi naman ako nakatanggi.

Driving is therapeutic to me, I get to think of good stuffs and mature ideas. It's been four years. Honestly, I'd got to endure all the hardships I went through. My friends are always there for me also. Well about him, I don't know. I don't know what's with him but one thing's for sure. He left me here suffering.

In a blink of an eye, I unexpectedly remember what was the reason why we ended up like this. Ang tanging naramdaman ko lang noon ay sakit. Ang tanga ko sa part na bumalik pa ako upang humingi ng pasensya. I wanted to clear everything before taking my break at once. Hindi ako makapaniwala sa inaasahan ki ko. Nadatnan kong umiiyak si Tita.

I ran off towards her while confusingly looking at the empty hospital bed. Yakap yakap siya ni Tito at naroon sa gilid si Ate Sydney umiiyak.

“Ano po ang nangyari?” kinakabahan kong tanong. Bumalik ba siya ulit sa ICU at nasa kritikal na kondisyon ulit?

At that moment. The only thing came up on my mind was about our fight yesterday. I blame myself for a minute of it.

“I don't know what to do!” iyak ni Tita. Kitang-kita ang sakit na nararamdaman sa mga mata niya.

I watched her calm down and still waiting for answers. “I thought I had already fixed everything, but no! It's getting worst than I thought.”

“It's all my fault!” sigaw niya ng puno ng hinanakit.

“No, honey. Stop blaming yourself.” ani Tito.

Napatitig ng ilang sandali si Tita sa'kin. Her bloodshot eyes are begging me of something. “Can I talk to you for a bit?”

I'm really scared and at the same time confused. Wala akong alam sa nangyayari. I don't know why they're crying.

“He left, hija.” while holding both of my hands.

Marrying Mr. Playboy (Completed)Where stories live. Discover now