CHAPTER TWO

979 60 31
                                    

June 06, 201Monday, Early Morning

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

June 06, 201
Monday, Early Morning

Alas-singko pa lang ng umaga'y ginising na ako ni Nanny. Maaga akong nakatulog kagabi kaya hindi na ako nagreklamo.

As I peered in the mirror wearing a knee-length skirt and a slightly tight-fitting blouse, I was completely astounded by myself.

The uniform is simple, yet it decently works on me. . . Vhea things. . .

Nginitian ako ni Nanny nang makababa.
"Ang ganda mo talaga, apo."

"Mana sa'yo, Nanny," I positively replied. Pagkatapos kumain ay sinamahan niya ako papunta sa labas ng gate.

Tumambad sa'kin ang isang ka-edad kong babae. Kagaya ko, naka-uniform din siya.

Her proportions were just right; she wasn't that little, yet she wasn't overweight neither. Her skin was tanned, yet it enhanced her appearance. Her hair was a little unkempt up to her waist. Her lips were scarlet, and her brown eyes were bright. Her face is sleek and her nose was kinda pointy.

Maganda siya, pero mas maganda ako.

"Apo, si Regine, anak ni Marife. Fourth year high-school na rin siya kagaya mo. Sana maging kaklase kayo. Sasabayan ka niya sa paglalakad patungo sa paaralan," nakangiting sabi ni Nanny. Inilipat-lipat niya ang kaniyang paningin sa'ming dalawa.

Hinarap ko si Nanny at nginitian siya. "Sige, Nanny. Una na po kami."

The girl and I, started walking as well as the sun just started to rise.

I took the earphones out from my backpack, plugged them into my phone, and inserted them to my ears. Sinabayan ko sa pagkanta ang tugtog na kasalukuyang nagpi-play.

The girl on my side abruptly snatched my earphones while listening one of Taylor Swift's songs.

I scowled down and gave her a sardonic glare. "Ano bang trip mo?" seryosong tanong ko sa kaniya. Hindi siya sumagot. Tumawa lang siya pagkatapos ay ibinigay sa akin ang kinuhang earphone.

"Wala lang, gusto kasi kitang makilala," sabi niya habang patuloy pa rin sa paglalakad. "Tsaka ang ganda ng boses mo, sumasali ka ba sa mga contest?"

"Malapit na ba tayo?" I shifted the subject. "Kanina pa tayo naglalakad."

Napatigil ako nang bigla na lang siyang pumuwesto sa harapan ko, naka-cross-arms pa. Agad rin naman siyang tumalikod at sinimulan ulit ang paglalakad.

Dahil sa inakto niya, masasabi kong isa siyang tanga.

We proceeded a few more walks before finally arriving at the school's front gate. I quietly read the school's name.

"Matamis National High School."

It's my first time attending on a public school. Nakapagtataka dahil embes na mga gusali ang agad kong makita, mga malalaki at matataas na puno, at ang namumukadkad na damo na pinapaligiran ang kalsada-ang tumambad sa mga mata ko.

As We Created Our Own Sound (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon