CHAPTER SEVEN

570 47 7
                                    

June 19, 2011Sunday, 9:16 AM

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

June 19, 2011
Sunday, 9:16 AM

"Regine, malapit na ba tayo?" tanong ko. Patuloy kong nararamdaman ang pagsakit sa'king puwet tuwing may malalaking batong nadadaanan ang sinasakyan naming bike.

Kasalukuyan akong naka-angkas kay Regine. Magkapareho lang ang kalsada ng bahay nina Earl at ng partner niya sa project kaya nakisabay na ako sa kaniya.

Tumango siya kaya hindi na ako nagsalita.

Ilang palapag pa ang nadaanan namin bago tumigil si Regine sa pagtadyak ng bisikleta. We stopped at a small house next to a tree. Nakasarado ang pintuan at mga bintana nito kaya hindi ko mapigilang isipin kung may tao ba sa loob.

Umalis ako mula sa pagkaka-angkas at inobserbahan ang paligid.

"Ayan, kumatok ka lang diyan. Parang aswang lang talaga 'yang si Earl. Hindi siya lumalabas ng bahay kapag walang pasok, maliban na lang kung kailangan," paliwanag ni Regine. Ilang segundo ang lumipas, tuluyan niya nang inumpisahan ulit ang pagtadyak ng bisikleta hanggang sa tuluyan na siyang makalayo.

I tightened my grasp on the notebook and ballpen I was carrying. Before finally approaching the wooden door, I made a drastic sigh, to get rid of the enigmatic nervousness I'm currently enduring.

I knocked the door for like three times, but all I got was the sound of wind rushing into my ears, instead of footsteps approaching the door. My hand were knocking the door a couple more times, but no one really answered.

Ayoko naman humantong sa puntong sirain ko na itong pintuan kaya't sinubukan ko na itong buksan. Laking gulat ko nang mapag-alamang hindi pala ito naka-lock.

Binuksan ko ang pintuan at sumulyap muna sa loob bago ako tuluyang pumasok.

Pagkapasok, wala akong ibang ingay na narinig kundi ang electric fan-nasa gilid ng isang mahabang upuan na gawa sa kahoy-na umaandar kahit wala namang gumagamit.

A round table, also constructed of wood, sits in front of the chair, with a variety of books on it.

Kumuha ako ng isang libro at bubuklatin na sana ngunit bigla na lang akong nakarinig ng mga yapak papalapit sa sala. Mabilis kong ibinalik ang libro sa mesa at lumingon papaharap.

Nakita ko si Earl na nakasuot lamang ng tuwalya.

He was half naked.

May maliit na panyong nakasabit sa kaniyang balikat na kasalukuyan niyang ginagamit upang pampahid sa kaniyang mukha.

Napalunok ako.

Tumutulo ang kakaunting patak na tubig mula sa kaniyang basang buhok papunta sa kaniyang katawan. His stomach was just flat. His chest embraces his pinkish nipples. His ribs aren't that obvious, even he's skinny. His arms, too, aren't particularly muscular.

But it was his well-defined collar bone, along with the half moon necklace he was wearing, caught my attention. How did he manage to maintain such great posture?

As We Created Our Own Sound (Completed)Where stories live. Discover now