CHAPTER TWENTY-EIGHT

414 41 26
                                    

February 11, 2012Saturday, 3:29 PM

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

February 11, 2012
Saturday, 3:29 PM

"Woy, Regine, asa'n jowa mo? Ba't ka nandito?" sumbat ko kay Regine. Kinindatan niya ako kaya napanguso ako sabay taas sa kaliwang kilay.

"Wala, aagawin ko sa'yo si Earl, tagal mong sagutin, e." Inirapan ko siya.

"Sungalngalin kita, e. Gaga!" sarkastiko kong sigaw. Napatawa siya't mas lalong lumapit sa'kin. "Akala ko may date kayo ngayon ni Russel?"

"Yeah, monthsary namin ngayon, four months na. But since Earl and you are special sa existence ko, my foots sacrificed a few walk for me to give you this. . ."

Mukhang mas magaling na talaga siyang mag-english kesa sa'kin.

Regine really is a fast learner. Her academical improvements are way more than I expected. Hindi nakapagtataka kung bakit palagi na siyang napapasama sa top students every grading period.

So proud of her. . .

Meron siyang inabot na dalawang medyo may kakapalang papel.

After knowing that it was a ticket for a band's concert that will happen tomorrow, napatili ako't agad siyang niyakap.

"Gosh, maraming salamat dito, Regine," nasasayahang giit ko.

"Kay Russel ka magpasalamat, siya ang bumili niyan. Tsaka siya na rin maghahatid at susundo sa inyong dalawa bukas papunta sa city, doon magaganap ang concert, 'di ba? Nabasa mo na?"

Binasa ko't sa pinakamalapit na city nga ng Malungsaya gaganapin ang concert.

Tumango ako sa kaniya.

Iginala niya ng paningin niya sa loob ng bahay ni Earl. "Asa'n ba si Earl? Ba't parang ikaw pa 'yong may-ari rito dahil ikaw agad bumungad sa'kin?" sunod-sunod niyang tanong.

"Naliligo, alangan namang samahan ko," tugon ko.

Biglang lumapad ang mga labi niya't binigyan ako ng kakaibang tingin.Tumabi siya sa inuupuan kong couch.

"Dapat sabay kayo. Ewan ko sa'yo, Vhea, wala ka talaga. . ."

Marahan ko siyang sinampal sa braso. "Tanga, tsaka na 'pag naging jowa ko na, baka sabunan ko pa."

Tumayo siya mula sa pagkaka-upo habang hawak-hawak ang shoulder bag na nakabitay sa kaniyang braso.

"I need to go, naghihintay si Russel sa labas," sambit niya.

Tumango-tango ako't pinagmasdan siyang tuluyang humakbang papa-alis ng bahay. Napasinghal ako't tinitigan ang mga librong nakalatag sa tabi ng couch na inuupuan ko. Inayos ko ang mga ito.

My gaze was repulsed on the comfort room's door, after hearing its cracking sound-as a sign that it was being opened. My lips widened as Earl exited the room, half naked.

As We Created Our Own Sound (Completed)Where stories live. Discover now