You're Killer, I'm Saver ( COMPLETE )

( 16 ) Z

'Can' ေဆး႐ုံအခန္းသို႔ ျပန္ေရာက္လာေတာ့ မနက္ႏွစ္နာရီထိုးေနၿပီျဖစ္သည္။ ႏွစ္ေယာက္ထိုင္ဆိုဖာေပၚတြင္ 'ေနယံ' ကလွဲအိပ္ေနကာအေပၚမွာေတာ့ ေမွာက္ယက္သားေလးႏွင့္ 'ေနယံ' ၏ရင္ခြင္ထဲဝင္အိပ္ေနသည့္ 'ေရာင္ျခယ္'.....
လူနာကုတင္ေပၚတြင္ 'Rino'ေလးကို ရင္ခြင္ထဲထည့္ကာ ဖက္အိပ္ေနသည့္ 'သမိုင္း'...

'Can' က 'ေနယံ' ေပးအပ္သည့္ Mission ေၾကာင့္ တစ္ညလုံး လူႏွစ္ေယာက္ေနာက္ကိုေနာက္ေယာင္ခံလိုက္ရင္း ၿမိဳ႕အျပင္အထိေရာက္သြားခဲ့သည္။ 'Can' ဝင္လာသည္ႏွင့္ သတိကပ္ကာ အိပ္တက္သည့္ 'ေနယံ' ႏွင့္ 'သမိုင္း' ကႏိုးလာၾကသည္။ ေခါင္းေထာင္ၾကည့္လာၾကကာ အဆင္ေျပလားဟူသည့္အၾကည့္ျဖင့္ ၾကည့္လာၾကသျဖင့္ 'Can' လက္ႏွစ္ဖက္ေျမာက္ကာ လက္မေထာင္ျပလိုက္ေတာ့ တမ္းျပန္အိပ္သြားၾကသည္။ ‌ဪ...တရားက်ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ....

'ဇြဲ' အိပ္ေနရင္းေက်ာခ်မ္းသလိုခံစားလာရကာ
တစ္ေယာက္ေယာက္က စိုက္ၾကည့္ေနသလို ခံစားရတာေၾကာင့္ ပက္လက္လွန္လိုက္ကာ မ်က္လုံးကိုလက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ပြတ္ရင္း အခန္းေဘးဘီကိုေဝ့ၾကည့္လိုက္တာ့ ေျခရင္းဘက္မွာ ရပ္ေနသည့္ အရိပ္မဲမဲႀကီးတစ္ခု... 'ဇြဲ' ကညအိပ္လွ်င္ မီးပိတ္အိပ္တက္သူျဖစ္ကာ ထိုအရိပ္ႀကီးကိုျမင္ေတာ့ မ်က္လုံးတို႔ျပဴးက်ယ္ကုန္ကာ ေစာင္ကိုေခါင္းမွီးဆြဲၿခဳံလိုက္ရင္း.....

" အား.....ေမေမေရ သရဲ...ဩကာသ..
ဩကာသ... "

ေစာင္ကိုပက္လွိမ့္ကာ ပု‌စြန္ထုပ္လိုေကြး၍ ေအာ္ခ်င္ရာေအာ္ေနသူကို 'Can' ၾကည့္ကာ ၿပဳံးလိုက္မိသည္။ ထို႔ေနာက္ မီးခလုတ္ကိုဖြင့္လိုက္ကာ ကုတင္ေဘးကိုသြား၍ ေစာင္ကိုဆြဲလွန္ေတာ့အတင္း
ျပန္ဆြဲထားသည္။ အားထည့္ကာ ဆြဲခ်လိုက္ေတာ့မ်က္လုံးမွိတ္ကာ လက္အုပ္ခ်ီရင္း..

" အမွ်..အမွ် ယူၿပီးရင္ႂကြ...ရႈး ရႈး.. သြားေတာ့ သြားေတာ့.. "

" ေဟ့..ခင္ဗ်ား.. "

'Can' ကုတင္ေပၚကိုတင္ပလႊဲဝင္ထိုင္လိုက္ကာ
'ဇြဲ' ၏ပါးကို လက္ျဖင့္ ႏွစ္ခ်က္ေလာက္ပုတ္လိုက္ေတာ့ မ်က္လုံးေလးတစ္ဖက္ကို မရဲတရဲဖြင့္ကာ ၾကည့္လာၿပီးေနာက္ 'Can' ကိုျမင္သည္ႏွင့္ ခ်က္ခ်င္းထထိုင္ကာ ရင္ခြင္ထဲပစ္ဝင္လာသည္။