Chapter 9 (Part 2)
"A-Abigail..." ungol ni Luis sa pangalan niya nang putulin niya ang halik. Nagkatitigan sila, it's as if their eyes we're glued to each other. No words came out from them.
Nang magtagal ay sabay pa silang napangiti dahil sa nangyari. Ipinatong niya ang ulo sa balikat ni Luis.
"I owe you a date, right?" aniya. Hinahalik-halikan ni Luis ang buhok niya.
"Yeah." sagot nito.
"Tara, let's date." Yaya niya kay Luis.
"At this hour?" sumulyap pa si Luis sa wallclock.
It's almost eleven in the evening.
"Yeah. C'mon!" Hinila na niya si Luis patayo. Kumuha lang siya saglit ng jacket para ipatong sa suot na black t-shirt at black leggings.
Walang nagsasalita sa kanila ni Luis habang naglalakad sila palabas ng village. They were holding each others hand na parang mawawala ang isa kapag may bumitaw.
Nang makalabas na sila ng village, agad na sumakay sila sa pampasaherong jeep na naghihintay sa 'di kalayuan.
Mabuti na lang at kaunti lang silang pasahero kaya maluwag pa ang jeep.
"Is it your first time?" tanong niya kay Luis dahil para itong bata na first time makakita ng isang bagay.
"Yeah."
"Kaya pala." Natatawang sabi niya. Kumuha siya ng pera sa pitaka ni Luis na hindi pa niya naibabalik at nagbayad sa driver.
"Nasa 'yo pala 'yan." Tukoy ni Luis sa pitaka nito.
"Ah, yeah. Nakalimutan mo na?"
"Sort of. I thought, naiwala ko."
"Grabe! Ang yaman mo talaga! Alam mo ba kung magkano ang nakita kong pera dito?" aniya. May mga lilibuhing papel kasi ang pitaka nito at sa tingin niya ay nasa thirty thousand pa iyon.
"Silly." Ipinalibot nito ang kamay sa bewang niya at inihilig ang ulo niya sa balikat nito.
Nang makarating sila sa food park ay narinig niya agad ang pagrereklamo ni Luis sa ungol nito.
"This is not what I planned for our first date." Anito.
Natatawang pinisil niya ang matangos na ilong nito. "Don't worry, we'll make this a memorable one."
Una nilang pinuntahan ang bilihan ng barbeque. Umorder siya nang sampung isaw. Pinaghatian nila ni Luis ang mga isaw na wala nang nagawa kundi kainin ang mga iyon.
Inisa-isa nila ang lahat ng tindahan habang masayang nag-uusap ng kung ano-ano.
Nang matapos na nila lahat, niyaya niya si Luis sa McDonalds para bumili ng sundae. Ito na ang nag-order sa counter. Naupo siya malapit sa glass wall at tinignan si Luis na seryoso ang mukha habang nag-o-order.
And as she stared at Luis, she was reminded why she's doing that with Luis. She was reminded by the talk she had with Arthur.
The very reason why she did that 'thing' to Jack. The reason why she's being bitter about life. Arthur made her realized that it's time to face her own demons. She did it again. Halos makapatay na naman siya dahil sa personal na issues sa buhay. Ganoon din ang nangyari noon sa isang misyon niya under UP kaya pinilit siyang magbakasyon ng superior niya.
Siguro nga, it's time to finally face those people who ruined her family, those who ruined her life. Para matahimik na ang buhay niya. Para mapalaya na niya ang kapatid at ang mga magulang. At para sa mas ikabubuti ng buhay niya.
"In-love kana ba?" Nagulat siya nang magsalita si Luis sa harapan niya. Hindi niya napansing nakalapit na pala ito.
"Baliw. Thank you!" Aniya at nilantakan na ang hot fudge sundae.
Nang matapos kumain ay napagpasyahan nilang umuwi na.
-
Something's wrong. Luis can sense it. Hindi gagawin ni Abigail ang lahat ng iyon nang dahil lang sa wala. Malakas ang kutob niya and he doesn't like it.
Ayaw man niyang isipin but it feels like Abigail's giving him that time like it's the last time that they will be together.
Habang naglalakad sila pauwi ay lumilipad ang isip niya. Gusto niyang magtanong, gusto niyang malaman kung bakit bigla na naman itong nagbago, but he's afraid. Afraid to ruin the moment. Afraid to hear Abigail say it right in front of his face, but most of all, he's afraid to know the truth because he knows, it will break his heart.
Naglinis lang sila saglit ng katawan pagkatapos ay magkatabing nahiga sa kama ni Abigail.
Mahigpit na niyakap niya ito mula sa likuran. Ipinatong niya ang ulo sa balikat nito. "Don't leave me, Abigail." Napapitlag ito sa sinabi niya kaya mas lalo lang niyang napagtanto na tama ang hinala niya.
"What are you saying? Of course I'm not leaving, bahay ko kaya 'to." Natatawang sagot nito ngunit dama niya ang kaba sa boses nito.
Mas hinigpitan niya ang yakap kay Abigail at hindi niya ito pinakawalan kahit na nagrereklamo na ito.
He can sense it. He's starting to lose Abigail. He's losing the battle. Hindi pa siya nakakapag-umpisa sa laban, but it's feels like game over na agad.
KINAUMAGAHAN, wala na si Joey sa tabi niya. Kaagad na binalot ng kaba ang buong pagkatao ni Luis. Tinignan niya ito sa banyo pero walang tao doon, nang akma na siyang lalabas para tignan ito, saka naman bumukas ang pinto at pumasok si Abigail
Nakahinga siya nang maluwag at nakangiting niyakap ito. "Akala ko umalis ka."
"Huh? Saan naman ako pupunta?" natatawang tanong ni Abigail.
"I don't know. Saan nga ba?" Balik tanong niya. Nag-iwas ng tingin si Abigail.
"Ewan ko sa'yo! Kung anu-ano ang naiisip mo. Tara na nga, breakfast is ready."
Nauna nang lumabas sa kanya si Abigail, sinundan lang niya ito ng tingin. Dapat masaya siya sa trato nito sa kanya. Pero bakit parang mali? Bakit natatakot siya sa mga pwedeng mangyari?
-
TAHIMIK na nag-aalmusal sina Joey at Luis. Nagpapakiramdaman sila, walang may nais na maunang magsalita. Paminsan-minsan ay nagkakasalubong ang tingin nila pero sabay din silang nag-iiwas ng tingin.
"This is awkward." Aniya.
"It is." Ibinaba ni Luis ang mga kubyertos at matiim na tinitigan siya.
"What?" Taas kilay na tanong niya.
"What's happening, Abigail?"
"Huh? Saan?"
"You know what I am talking about."
"B-Bossing..."
"Fuck! I don't wanna hear it." Tumayo si Luis at iniwan siya doon.
Napapailing na lang na niligpit niya ang mga pinagkainan nila. Bakit pagdating kay Luis naduduwag siya? It's fucking simple! Magpapaalam lang siya na magreresign na siya. And he can't do anything about it dahil si Arthur naman talaga ang kausap niya sa kasong iyon.
Nang matapos sa ginagawa, sinilip niya si Luis sa kwarto. Nakahiga ito at seryosong kaharap ang cellphone. Sa palagay niya ay naglalaro ito.
Walang ingay na pinindot niya ang on ng cctv camera sa kwarto niya para mabilis niyang malaman kapag nagtangka itong lumabas, pagkatapos ay pumasok siya sa isang secret room para kumuha ng ilang mga gamit.
Naka-activate ang security ng bahay kaya nasisiguro niya na walang ibang makakapasok kung hindi si Arthur.
"I'm sorry, Luis." Bulong niya. Sumakay na siya sa kanyang motorsiklo at pinaharurot iyon palayo.
