'Have you read Aliyaah's e-mail?'
TEXT iyon mula kay Arthur. Napakunot-noo si Joey nang maalalang naka-received nga siya ng e-mail kay Aliyaah few hours ago.
Hindi niya pinansin iyon sa pag-aakalang magyayaya lang ito ng videocall. Isang linggo na itong nakabalik sa US at alam niyang makiki-chismis lang ito sa mga nangyayari sa Pilipinas.
Agad na nagpipindot siya sa cellphone at nagtungo sa mga e-mails. She clicked Aliyaah's e-mail.
'I'm coming back to PH to fetch you, guys, J and Art. Ready your things. Chief wants you both here as soon as possible.'
Pagkabasa ay malakas na tumawa si Joey. "'Tangina! What a joke!" Hindi pa siya nakuntento at humalakhak pa siya. She laughed her out para maibsan ang sakit na naramdaman nang mabasa ang e-mail.
Si Luis na seryoso sa trabaho ay napahinto sa ginagawa at nagtatakang napatingin sa kanya.
"What happened?" Tanong nito.
"Wala lang. May nabasa lang akong nakakatawa." Sagot niya at muling humalakhak kahit na ang totoo ay gusto na niyang umiyak.
What a joke! Mapaglaro talaga ang tadhana. Just when she's enjoying her life in the Philippines, saka naman siya pinapabalik ng UP. Kung kailan mahal na mahal na niya si Luis at hindi na niya ito kayang iwan.
Kumunot lang ang noo ni Luis pero ngumiti din. Tumatawa parin na nilapitan niya ito at patagilid na umupo sa kandungan nito. Isiniksik niya ang ulo sa leeg nito.
"Whoa!" Bulalas ni Luis. "What is it, Babe? Anong gusto ng baby ko?"
Umiling lang siya at mas hinigpitan ang pagkakayakap dito na tila sa ganoong paraan ay mawawala ang sakit dulot ng pagkadurog ng puso.
Masakit. Masakit na masakit. Ang e-mail ni Aliyaah ay isang sampal sa kanya. Sampal ng katotohanan. Sampal ng malupit na tadhana na tila ginigising siya sa kahibangang pangarap niyang magkaroon ng mapayapang buhay kasama si Luis.
"C'mon, Babe, what is it? Hmm? Tell me." Malambing na tanong ni Luis habang hinahalikan ang pisngi niya.
"W-Wala nga," sagot niya. Ilang beses siyang lumunok para mawala ang bikig sa lalamunan. Kinagat din niya ang nanginginig na labi para mapigilan ang paghikbi.
"Do you want to go home?" tanong ulit nito.
"But, you are my home."
"Fuck," inalis ni Luis ang pagkakayap niya dito para makita nito ang mukha niya. Hinawakan nito ang magkabilang pisngi niya, "Bakit mo ako pinapakilig, hmm? Sa'yong sa'yo na ako, Babe. All of me. Hindi mo na kailangan pang pahulugin ako ng paulit-ulit. I am so madly, deeply in love with you, Babe."
Mariing hinalikan siya ni Luis sa mga labi, "Uwi na tayo?" tanong nito at nang tumango siya ay agad na inayos na nito ang mga gamit.
PAGDATING nina Joey sa bahay ay kaagad na dumeretso siya sa kwarto. Nahiga siya sa kama at niyakap ang unan. Sa paanan niya ay nakatayo si Luis na puno ng pag-aalalang nakatingin sa kanya.
"What's wrong, Babe? May problema ba?"
Umiling siya at inihilig ang ulo sa unan.
"May sakit ka ba? May masakit ba sa'yo?" Sumampa si Luis sa kama at naupo sa gilid niya.
She smiled bitterly, "Masama lang pakiramdam ko," pagdadahilan niya.
That's the truth. Masama ang pakiramdam niya. Sa sobrang sakit ng puso niya, pati ang katawang laman niya ay sumasakit na rin. She is emotionally sick.
