“Haklısın kardeşim. Bu aralar bazı sorunlarım var.” filan dedi. “Ne sorunu Atakan? Anlat; biz arkadaşız.” dedim. İşte ailesiyle arası iyi değilmiş, babası “Kocaman adamsın; git çalış oku. Bak millet hem çalışıp hem okuyor. Biliyorsun durumumuzu…” filan demiş. “Baban haklı Atakan. Ben de baban gibi düşünüyorum. Gün boyunca evdesin. Çalışmak için dışarı çıkmayı bırak; tuvalete bile çıkmayacaksın neredeyse odandan. dedim. “Tamam kardeşim. Yarın iş aramaya çıkarım o zaman.” dedi. “Tamam kardeşim. Sabah olunca beraber çıkarız evden.” deyip, uyumaya gittik.
Benim aklımda da; o iş aramaya gidince odasına girip, nelerle uğraşıyor görmek vardı. Merak ediyordum neler yaptığını. Dün gece rüyama bile girmişti. “Rüyamda onu görmem tesadüf mü? Odasından gelen sesler ve dumanlar neydi?” çok merak ediyordum. Sabah beraber çıktın bununla. Yolda ayrıldık. Ben düğün salonuna gittim, bu iş aramaya gitti. İşyerinde biraz temizlik filan yaptıktan sonra patrondan izin istedim bir kaç saatliğine. Sağ olsun; verdi.
Hemen işyerinden çıkıp, eve doğru koşmaya başladım. Atakan evde yokken, odasında nelerle uğraşıyor artık öğrenecektim. Adam hiç odadan çıkmıyordu çünkü. Eve vardım. Kapıyı açıp, içeri girdim. Evde ses seda yok. “Aha! Atakan daha gelmemiş.” dedim. İçimde bir korku vardı. Açtım odasının kapısını, içeri girdim. Yatağı düzenli, odası derli topluydu. İlk etapta hiçbir ilginç şey gözüme çarpmadı. Sonra yatağının altına doğru hafiften eğildim. Bir zincir gözüküyordu. Bir kolyenin zinciriydi bu. Çektim aldım elime; yuvarlak bir kolyeydi…
BÖLÜM SONU
Devam Edecek
