Bunlar sevdiğimin gözleri değildi! Dehşetin gözleriydi bunlar! Alevli şerlilerin gözleriydi. Göz çukurları dumansız ateş ile doluydu. O an dilim kilitlendi, dondum kaldım. Çığlık atmak istedim atamadım. Gözlerine bakıyordum sadece yani alevlere. Babamın sesiyle irkildim. Arkamı döndüğümde babam bana doğru koşuyordu… Tekrar önüme döndüğümde, o gitmişti. Olduğum yere yığıldım. Uyandığımda yatağımdaydım. Babam ve annem yanımdaydı. Onu ilk görüşüm, onunla fiziki bir şey yaşayışım bu şekilde olmuştu.” dedi.
“Artık alıştım.” diyordu. “Peki, madem ondan kurtulamadın, hocam niye kurtulduğunu söyledi ya da onun gibi ilim sahibi birisini nasıl yanılttın?” “Kurtulmuştum. En azından uzaklaştırmıştım. Hocam bana bir muska yazdı ve bu muskayı yanımdan ayırmamam gerektiğini söyledi. Özellikle şunu tembih etti: ‘Eğer bu muskayı anan baban dahil her kim olursa olsun senden çıkarmanı isterse asla çıkarmayacaksın. Banyoda bile boynunda tutacaksın!’ dedi. Öyle de yapıyordum.
Artık kabuslarım azalmıştı. Hatta hiç yok gibiydi. Lakin bir gün banyoda ayna karşısında saçlarımı tararken muska yine boynumdaydı. İçeri annem girdi. Hiç konuşmadan arkama geçti. Aynadan görüyordum. Boynumun dibinde nefesini hissediyordum annemin ama hiç konuşmuyordu. Sonra muskamın ipine dokundu. Onu, ağır ağır, boynumdan çıkarıyordu. Ve ben hiçbir şey yapamıyordum. Donmuştum sanki. Birden içeriden annemin sesi geldi. Beni çağırıyordu yemeğe yardım etmem için.
BÖLÜM SONU
Devam Edecek
