“Bizim evin yakınında depomuz vardı. Orada yangın çıkmış. Kullanmıyorduk depoyu. Yıllardır öyle duran depo cayır cayır yanmış. Babam da, benim odamın yanmasından sonra, depo da yanınca korkmuş. Bana da, iyi miyim diye bakmaya gelmiş. Bu olaylarla alakası var mı diye düşünmüş. Benim yanımda hiçbir şey yok; sadece gömlek ve pantolonla gelmiştim hocanın evine. Öyle duruyorum hoca evinde. Cep telefonu çekmiyor. Hocanın ev telefonu dahi yok, tv yok, adam elektriği sadece ışık için kullanıyor. Sadece oturup devamlı okuyan biriydi zaten. Devamlı düşüncelere dalıyor gibiydi.
“Baba, annem nerede, ne yapıyor?” dedim. “Oğlum, seni buraya getirince anneni de dedengile götürdüm; yalnız kalmasın diye.” dedi. “Çok iyi yapmışsın baba.” dedim. Evde annemin yalnız olmasını düşünemiyordum bile. “Baba, dışarıda tuhaf bir şey gördün mü?” “Hayır oğlum, sadece yolda gelirken önüme bir keçi çıktı köyün girişinde, birden durdum indim baktım keçi yoktu, ben de yaban keçisidir diye tekrar binip geldim buraya.” dedi.
O gece babam da hocanın evinde kaldı. Sabaha kadar uyumadan oturduk. Sabaha karşı uyuyakalmışım, hiç rüya görmedim. İlk defa iyi bir uyku çektim. Uyandığımda babam baş ucumda oturuyordu. Hoca ise ortalıkta yoktu. Babama baktım; güldü “İyi uyudun oğlum. Mışıl mışıl uyudun. Hep seni izledim.” dedi. “Evet baba. Çok iyi uyudum.” dedim. Babam hiç uyumamış. Hoca da hiç uyumamış; başımda beklemişler.
BÖLÜM SONU
Devam Edecek
