Tonight Is The Night I Die ~Taekook

28

Kim Taehyung

"Jungkook'u çağırın. Delta ve eşini o da karşılamaya gelmeli."

Onaylayarak gözden kaybolurken saçlarımı hafifçe gözümün önünden çektim. Gerçekten çok yoğundum. Eğer Jungkook her gün benimle aynı odada oturmasa onu görmeye doğru düzgün zamanım bile olmazdı. Karşımdayken bile kafamı kaldıracak yeterli zaman bulamıyordum.

"Efendi Taehyung... şey..."

"Kekelemeden söylesen mi?"

"Bay Jeon sizi çağırıyor. Pek iyi gözük..."

Dinleme gereği duymadan kendimi hızla onun odasına ışınlamıştım.

Yerde dizleri üstünde eğilmiş eli kalbindeydi. Bu görüntüsü beni deli etmeye başlamıştı. Emir verdiğim kişiler hicbir işe yaramıyor olsalar gerek hala bir tedavi yöntemi bulunamamıştı.

Yanına diz çökerken onu kendime yasladım. Ağrıma sıklığı artmış ve şiddetlenmiş gibiydi. Çünkü gerçekten dayanamıyor gibiydi artık. Rahatlayan bedeni ağırlığını bana bırakırken yapmakla uğraştığı saçlarını bozmadan okşadım.

Gözünden akan yaşla birlikte derin bir nefes alırken eğilip dudaklarımı kırmızı dudaklarına bastırdım. Gözlerimi açtı sakince.

Kapı tıklatılarak açıldığında kafamızı oraya çevirdim.

"Misafirler bahçeye giriş yaptılar."

Jungkook kucağımdan doğrulurken kenardan tutunarak ayağa kalktı. Kendine aynadan bakıp kenardan aldığı lipbalmı dudaklarında gezdirirken ben de ayağa kalkıp üzerimi düzeltmiştim.

Elimi ona uzattım. Bana göre daha küçük olan elini avcumun içine bırakır bırakmaz kendimi aşağıda kapıda bulurken onun ani büyülerine alışık değildim.

Hiçbir şeyi yok gibiydi. Mükemmel görünüyordu. Kurtlar selam vererek içeri geçerken delta ve vita el sıkışmak için ikiside önümüzde durdu.

"Geçen sefer için teşekkür ederim." Vitanın nazik sesi ve büyük gülümsemesi Jungkook'un elini tuttuğu an öyle bir hızla soldu ki ikimizde bunu farkederken deltayla ellerimiz ayrılmış ona dönmüştük.

Jungkook hafifçe açtığı gözleriyle ona bakarken yutkundu. Bir şey mi yapmıştı?

"Sen iyi misin?" Diye sordu birden vita telâşlanarak Jungkook'un kolunu tutarak ona dikkatle bakarken.

"Teşekkür ederim ilginiz için. Oldukça iyiyim."

"Ölüyorsun."

Vitanın fısıltısı o kadar korkunç ve soğuktu ki titrememek için tüm bedenimi kasmıştım.

Deltanın gözleri Jungkook'ta gezinirken elini uzattı ona.

Jungkook kısaca sıkıp aradan sıyrılarak öne geçti.

"Yemeğe geçelim mi artık? Diğerlerini bekletmeyelim."

Delta kafasını sallarken Jungkook'a büyük bir minnettarlık duydukları için bu işin peşini bırakmayacaklardı. Benim tüm dikkatim dağılmıştı. Ne döndüğünü anlamamış ve öğrenene kadar herkesi sıkboğaz etmek istemiştim.

Bunun yerine soğukkanlılıkla oturduğum yemekte vitanın gözleri sürekli Jungkook'ta gezindiği için o kadar huzursuz olmuştum ki çocuk gibi ağlayasım gelmişti.

"Bu arada çok sevindim sizin adınıza." Dedi Jungkook birden.

"Teşekkürler." Dedi Delta kocaman gülümseyerek.