32

1.2K 220 6
                                    

{Zawgyi}

[ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ : သူ ဘယ္ေတာ့မွ အိမ္ျန္လာေတာ့ဘူး ]

•ေလာ့ယြီခ်န္•

သူ႔နားမွာရွိတဲ့သူေတြအားလုံးက ကြၽန္ေတာ့္ထက္ အပုံႀကီးသာတယ္၊ စိတ္ခ်ရၿပီး က်ိဳးေၾကာင္းဆီေလ်ာ္တာ ဒါမွမဟုတ္ ယုံၾကည္မႈလြန္ကဲေပမယ့္ စဥ္းစားေပးတတ္တာ။

သူက ဒီတိုင္း သတိျပဳမိဖို႔၊ ႏိုးထလာၿပီး သူ႔ရဲ႕ပုံမွန္စိတ္ ျပန္ဝင္လာေစဖို႔ပဲ လိုတယ္။ အဲ့တာဆို ကြၽန္ေတာ္က သူ႔ကိုနာက်င္ေအာင္ ဒါမွမဟုတ္ ဝမ္းနည္းေအာင္ ဘာမွမလုပ္ေတာ့ဘူးဆိုရင္ေတာင္၊ ထိုလူအုပ္နဲ႔ တူညီတဲ့စမွတ္လမ္းေၾကာင္းမွာ ရပ္ေနတယ္ဆိုရင္ေတာင္ ကြၽန္ေတာ့္ဆီမွာ ေအာင္ျမင္ႏိုင္မယ့္ အခြင့္အေရးမရွိဘူး။

ကြၽန္ေတာ္က ေမာက္မာကာ ဘဝင္ျမင့္တယ္၊ စိတ္ကသိကေအာက္ျဖစ္စရာေကာင္းၿပီး အေတြးအေခၚမရွိဘူး ၿပီးေတာ့ ေယဘုယ်အားျဖင့္ လူေတြက ကြၽန္ေတာ့္ကို သေဘာမက်ဘူး။

ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕တစ္ခုတည္းေသာ အဆင္ေျပေျပရွိတဲ့ အျပင္ပန္းအသြင္အျပင္နဲ႔ေတာင္ သူ႔ေဘးနားမွာရွိတဲ့ ထိုမ်ိဳးမစစ္လုေဝ့ရွီထက္ မနိမ့္တဲ့႐ုပ္ရည္ရွိတဲ့လူေတြအားလုံးနဲ႔ ယွဥ္လိုက္တဲ့အခါ အေတာ္ေလးအသာစီးရတယ္ဆိုၿပီး ထည့္တြက္လို႔မရဘူး။

ေနာက္ထပ္ေျပာရရင္ အခ်ိန္ဆိုတာ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ေစာင့္မေနဘူး ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း ငယ္႐ြယ္ေတာ့တာမဟုတ္ဘူး။

ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕အျပင္ပန္းအသြင္အျပင္က တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ ယိုယြင္းလာၿပီျဖစ္သလို ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕အက်င့္စ႐ိုက္ကလည္း တိုးတက္မလာဘူး။

အဲ့တာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္အေပၚ သူ႔ရဲ႕သေဘာထားက ေအးစက္သြားၿပီဆိုရင္ သူ႔ကိုျပန္ရဖို႔ ဘာလုပ္ရမယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ ေသခ်ာေပါက္ သိႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး!

ညဥ့္နက္လာတာနဲ႔အမွ် ကြၽန္ေတာ္သြားရမယ့္ တစ္ခုေသာေနရာကို သတိရမိလိုက္တယ္။

ကြၽန္ေတာ့္တစ္ကိုယ္လုံး ေသြးေတြပြက္ပြက္ဆူေနကာ ထိုေနရာကို ခုခ်က္ခ်င္း သြားဖို႔လိုေနတယ္ဆိုၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို ေျပာေနတယ္။

Like Love But Not [ ဘာသာပြန် ]Where stories live. Discover now