VESTA SERİSİ I- Kırık Kilitler (KİTAP OLDU)

4. Bölüm: "Hain Irk"

🌙

"Kaderine hoş geldin Vesta."

Yaşadığım şaşkınlığın geçmesi için kendime birkaç saniye verdim ancak şaşkınlığım geçmek yerine katlanarak artıyor ve yüz ifademe yansıyordu. Karşımda ikisi kadın olmak üzere üç kişi vardı ve üçü de oldukça tuhaf görünüyordu. "Siz kimsiniz?" diye sorduğumda hissettiğim korku sesime yansımıştı. Yattığım yer yatağına kısa bir bakış attıktan sonra göğsüme kadar örtülmüş yorganı hızla üzerimden attım ve ayağa kalktım. Bu ani hareketim yüzünden dengemi kaybetmiş ve duvardan destek almak zorunda kalmıştım. Başım şiddetli bir şekilde dönüyordu.

"Lütfen sakin ol," Benimle konuşan esmer kadın öne doğru bir adım atmış ve elini bana doğru uzatmıştı ancak ona tutunmak yerine arkamdaki duvara daha çok yaklaşmıştım. Kadın esmer ve uzun boyluydu ancak bir o kadar da zayıftı. Bütün bedenini saran toprak rengi bir elbise giymiş, saçlarının bir kısmını açıkta bırakan aynı renk bir örtüyü başına dolamıştı. Kıyafetinin açıkta bıraktığı ellerinde dövmeyi andıran siyah renkli işaretler görmüştüm ancak neye benzediklerinden emin değildim. "Sana zarar vermeyeceğiz, korkmana gerek yok."

"Siz kimsiniz?" diyerek sorumu yineledim. Kafam öylesine karışmıştı ki neler olduğunu anlayamıyordum bile. Birkaç dakika önce bir arenanın ortasında, seyircilerin çılgın tezahüratları eşliğinde dövüşen iki adamın yanındaydım. Zümrüt rengi gözlere sahip olan adam gözlerimin içine baktığı anda ise zaman durmuş, büyülü ve korkunç bir ana hapsolmuştum. Sesler kesilmiş, diğer adam kılıcını sallamayı bırakmış ve her şeyden soyutlanmıştık. O anları hatırlamamla birlikte elim korkuyla boğazıma gitti ve kılıcın kestiği yerde bir iz aramaya başladım ancak ince bir sızıdan başka hiçbir şey yoktu.

"Sana her şeyi anlatacağız ancak önce görmeni istiyoruz, bizimle gelir misin?"

Başımı belli belirsiz sallarken ne yaptığım konusunda hiçbir fikrim yoktu ancak bir an önce neler olduğunu öğrenmek istediğim için kabul etmiştim. Birkaç adım arkada duran diğer iki kişi de meraklı bir ifadeyle beni izliyordu, bakışlarımı onlara çevirip onları incelemeye başladım.

Diğer kadın da uzun, krem renkli bir kıyafet giymişti ve aynı şekilde saçlarını örtmüştü. Bembeyaz bir tene, küçük bir burna ve ela renkli iri gözlere sahipti. Diğer kadının ürküten güzelliği yanında çok daha duru ve masum görünüyordu; otuzlarının ortasında olmalıydı.

Erkek olan ise oldukça iri bir bedene sahipti ve uzun boyluydu. Tepeden tırnağa siyah giyinmiş, saçlarını tepesinde bir topuz yaparak toplamıştı. Kirli sakalı ve koyu renk gözlerinin etrafını boyadığı siyah kalemle o da bende korkmaktan başka bir hissiyat yaratmamıştı. Buraya nasıl geldiğim, bu insanların kim olduğu ve ne yapacağım sorusu bir cevap beklerken zihnimde büyük bir kargaşa çıkmıştı.

"Haydi gel," İlk defa konuşan adam kapıyı göstermiş ve dışarı çıkmamız gerektiğini işaret etmişti. Tedirgin bir şekilde iki kadına baktığımda önce bana yakın olan arkasını dönüp kapıya yönelmiş ve adamla birlikte dışarı çıkmışlardı. Diğer kadın beni bekliyordu, onun yanına yürüdükten sonra birkaç saniye her hareketimi izleyen gözlerine baktım ve midemde oluşan o tuhaf hisse kaşlarımı çatarak kapıdan çıktım. Peşimden geliyordu.

Koridoru aydınlatan küçük bir pencere vardı ancak yeterli değildi ve karanlıktı. Duvarların ve hatta evin geri kalanının topraktan yapıldığını tahmin ediyordum ancak emin olduğum söylenemezdi. Okul gezisiyle gittiğim bir şehirde içine girdiğimiz kerpiç evlere benziyordu. Karanlık koridoru aştığımızda oldukça aydınlık bir salona ulaşmıştık. Dikkatimi çeken ilk şey odanın tüm kenarlarını kaplayan alçak divan olmuştu. Bordo renkli, üzerinde sarı işlemeler olan bir örtü divana serilmişti ve yerde aynı renkte bir halı daha vardı. Ahşap bir desteğin üzerine bakırdan yapılmış büyük bir tepsi koyulmuş ve ortasına yine bakırdan yapılma bir sürahi koyulmuştu. Odanın diğer ucunda ahşap bir merdiven vardı ve sanırım çatıya çıkıyordu ancak çıkış yerinde bulunan kare şeklindeki kapak kapalıydı.