Ben Sirina.
Kaos ve büyünün elçisiyim.
İntikam hırsının doğurduğu gücüm.
Ve o gün, kara bulutları delip geçen şimşekler çaktığında etrafı saran büyünün lanetini hissettim.
Etrafıma dolanıp boğazıma yapıştı. Ruhumun ilmeğini boynuma dolayıp ona itaat...
Biliyor musun, biz yanıldık. Rüyaların sadece rüya olduğunu düşünerek, Çok fena yanıldık.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Sirina'nın göğsünde oluşan dövme. (Dünden beri elli defadır çiziyorum en son kafayı yedim. Siz yine de güzel çizmişim gibi şey edin öpğyaqğy)
Beğendiğiniz yerlere, '💜' koyabilirsiniz.
Bu arada gif çokça Werosim değil mi? (Saçını siyah olarak hayal edin piliss)
Keyifli okumalar 🖤
8. Bölüm: Karmakarışık Zihin.
Bir nesneye, simgeye gözümüzün gördüğü herhangi bir şeye, biz mi anlam verirdik yoksa o anlam zaten mevcut muydu? Aklım almıyordu.
Bir nesnenin veya simgenin o kadar fazla anlam yüklü olabilecek olması beni korkutuyordu. Etrafımda o kadar olağan şey vardı ki, hepsinin birbiri ile ilişkili olduğunu biliyordum. Sadece anlam verebilmek artık beni zorluyordu. Durup düşünsem çıkar yol bulabileceğime inanıyordum ama aklım o kadar karışıktı ki, bir yol bulamıyordum. Ben yolu geçtim, şu an yürüyebileceğim bir yolum yoktu.
Derin bir nefes alıp, göğsümde baskı uygulayan Werosim'inparmaklarını tuttum.
Birbirimizin gözlerinin içine bakarken, ikimizin de içininin sıkıntı ile dolduğunu biliyordum. Çünkü hiç yoktan oluşmaya başlayan dövmeler ve simgeler tek bir şeye işaretti: kara büyü.
Ağzıma doldurduğum nefesi birden bıraktım. Nefesim Werosim'in yüzünü okşarken, gözlerini kapatıp yavaşça açtı. Ağır çekimdeymiş gibi birbirimize biraz daha yaklaşmaya başlarken kalbim göğsümü zorlamaya başladı.
Kalp atışlarımız kulaklarımda çınlarken zamanın yavaş akmaya başladığını hissettim.
Dudaklarımız arasında milimler kala kaşlarım çatıldı. Nefeslerimiz birbirine karışırken kalbim sıkışıyordu. "Werosim," diye fısıldadım. Koyulaşan gözleri doğru bir yolda olmadığımızı gösteriyordu. "Bu sana da yanlış gelmiyor mu?" Birden sanki yeni uyanıyormuş gibi silkindi. Benden uzaklaşırken zamanın yeniden kendi seyrinde akmaya başladığını fark ettim. Derin bir nefes alırken, John'un ne demek istediğini şimdi anlamıştım. Onlar her kim ise fazlası ile yakınımızdaydılar. Onlar, buradaydılar.
Onlar bize yaklaştıkça yaptıkları büyü daha çok etkisini gösteriyordu. Bunlar kimdi ve bizden istedikleri neydi?
GözlerimWerosim'inyüzünde turlarken, cevapları onun yüzünde bulmayı umut ediyordum. Aynı anda derin bir nefes bıraktık. Omuzlarımız çökerken artık sudan çıkmamız gerektiğini biliyordum.
