Ben Sirina.
Kaos ve büyünün elçisiyim.
İntikam hırsının doğurduğu gücüm.
Ve o gün, kara bulutları delip geçen şimşekler çaktığında etrafı saran büyünün lanetini hissettim.
Etrafıma dolanıp boğazıma yapıştı. Ruhumun ilmeğini boynuma dolayıp ona itaat...
Oy vermeyi unutmayın diyorum ve bölüme geçiyoruz 💜
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Nefesini... Beni çıldırtacak olan o nefesini soluk boşluğumda hissediyorum.
15. Bölüm: Ölümcül Arzu.
Korku. İliklerime kadar hissettiğim, saç derimi cayır cayır yakıp saçlarımın elektiriklenip alev almasını sağlıyordu. Alev alan saçlarım yüreğime bir ağ gibi dolanıp sıkıştırıyordu. Yüreğim yanıyordu. Yüreğim yavaşyavaş parçalanıyordu. Ağdaki alev o kadar güçlüydü ki parçaları bile yeniden parçalıyordu. Yüreğim kül oluyordu.
Akrebin yelkovanı, yelkovanın akrebi sürekli takip etmesi gibi alev peşimi bırakmıyordu. Zaman yavaş akıyordu, zaman hızlı akıyordu. Zaman ortadan ikiye ayrılıp yelkovan ve akrebi boynundan tutup boğuyordu. Ve bu korku ile yaşadıklarım bir döngü gibi sürekli başa sarıyordu. Sürekli aynı şeyi yaşıyordum. Bu korku beni öldürecekti.
Bu korku en çok bizi öldürecekti.
Werosim'in yüzünü izlemeye devam ederken aldığım soluklar göğsümü sıkıştırıyordu. Ne olduğunu bir türlü anlamıyor olmak ağır geliyordu. Kaşlarının arasında olan parmaklarım yanaklarına doğru kendisine yol çizerek yavaşça yol aldı.
Avuç içimi yüzüne bastırdım. Avuç içimi ıslatan terini umursamadım. Aklım hala John'un onu görmemesindeydi. Farklı bir şey mi vardı?
Yavaşça ilerleyip alnına dudaklarımı bastırdım. Daha fazla çatılan kaşları onun uyanmak üzere olduğunu gösteriyordu.
Biraz geri çekilip yüzüne baktım. Kırmızı gözleri usulca açılıp içindeki soru işaretleri ile yüzümde tur attı. Yutkundum. Gözlerine bütün soruların cevaplarını bulabilirmişim gibi baktım. "Sirina?" Uyku taşan mahmur sesi ilegözlerimi yumdum. Yanağında duran elimin baş parmağı ile yüzünü okşadım. Gözlerimi açıp derin bir nefes aldım. Aldığım nefesler bana yetmiyordu. Sanki ciğerlerime ağız dolusu nefesler yetmiyordu. Sanki ciğerlerim kalbimden önce pes etmek ister gibiydi. Başımı ağır ağır iki yana salladım. "Sadece bir rüya gördüm." Bakışlarındaki ifade yumuşarken yalan söylemek zorunda kaldığım için suçlu hissettim.
