Another Nerdy Love Story(COMPLETED)

Chapter 30

Elle's POV

Naunang umalis si Kevin dahil babalik na siya sa trabaho. Natapos ang program at nagpaiwan kami sa barangay. Eto 'yung sinasabi kong meeting.

"Elle, Pagmasdan mo uli 'yung paligid, itong stage. May natatandaan ka ba dito?" Pinilit kong matandaan kung ano nga ba ang memory ko sa lugar na 'to. 

"Sorry Luke, hindi ko na maalala eh."

"It's okay. I'll help you remember. Dito tayo nag outreach noon diba, and in that same stage we did a duet."

"What song?"

"After All."

"Oh, that's a nice song.  I've heard it like a couple of times in the radio."

"And you told me that that's your favorite song."

"Really?" Nagkwentuhan pa kami tungkol sa lugar. I'm starting to feel comfortable with him. He is a nice man, maybe that's why I we became friends. Too bad, I forgot.

"Hey, you want to go to my house?" Nabigla ako sa invite niya. 

"To your house?"

"Yes, gusto kang kamustahin ni Genny eh, she wants to talk to you. Don't act too shy you've been there many times before."

"Sure, but I can't stay for too long huh?"

"Yes, sure." Umalis na kami sa barangay at tumungo sa bahay nila.  "Maybe coming back here will help me remember the memories I had with you. "

Tiningnan niya ako. Biglang bumilis tibok ng puso ko. May nasabi ba ako at parang na touch siya?

"You really want to remember our memories?"

"Of course, it sucks to be the one forgotten you know.", sabi ko. "I can't imagine it if I were in your shoes.

Luke's POV

Ang bilis ng tibok ng puso ko, she really wants to remember our memories and thats the only thing I want to hear for now. 

"Salamat ha.", sabi ko.

"Salamat? Para saan?"

"You are considering to remember me. "

"There is a reason why I wanted to Luke, and maybe If I remembered that I can move on and completely forget my accident. Hanggang ngayon kasi medyo hindi ko pa rin tanggap and mau anxieties ako. It's fine by me if I can't recover all my memoriea from last year, but at least those memories that matter."

"Then, if that's the thing, I'll help you. Let's go in?" Pumasok kaming dalawa sa bahay nila. Yung mga katulong eh nakangiti na. Namangha siya sa laki ng bahay, parehas na parehas ang mukha niya noong una siyang nakapunta dito.

"Ms. Danielle, masaya kami na napadalaw ka uli dito. Nalaman namin 'yung nangyari sainyo. ", sabi ng isang katulong.

"Masaya rin po akong nakita ko kayo.", sabi ko.

"Sige, maupo po muna kayo, ipaghahanda ko kayo ng meryenda"  Umalis na si manang, pero hindi pa nila alam 'yung nangyari kay Elle, kaya sasabihin ko nalang mamaya.

"Luke, close ba talaga ako sa mga tao dito sa bahay niyo?"

"Oo, sa pagkakaalam ko. Mahilig kang makipagkwentuhan sa kanila nung nandito ka."

"ATE ELLE!!" Halos lumipad pababa si Genny sabay hug kay Elle.

"Ma'am Genny-", sabi niya na biglang bigla.

"Ate, huwag kang masyadong ma shock, close na tayo. Okay? And don't call me ma'am na ha Genny nalang ate "

"Talaga? Close ba talaga tayo? Nasabi ko na ba sayo na ang ganda ganda mo?" Tumawa siya.

"Yes, you said that many many timea. And yes, we're close you even arranged my birthday party. Wait-- I'll let you see the pictures."Kinuha ni Genny yung Ipad niya at pinakita kay Elle yung mga pictures.

"Ako ba talaga 'yan?",tanong ko.

"Yes, you look very pretty with that dress, you know si kuya nga nahuli kong nakatitig sayo eh!"

"Huy! ",sabi ko at tinakpan ang bunganga niya. Inalis niya ang kamay ko.

"Its true kaya."

"Genny! "

"Whatever.", sabi niya. Nakangiti lanh si Elle.

"Ano pa ba ang memories ko dito sa bahay niyo?", tanong ko.

"Ate, when suggered from your allergies, Kuya took care of you, Wait-- do you want to  see the room?"

"Room?"

"Yes, your room. " Umakyat kami sa taas at pumasok sa dati niyang room. 
Medyo natigilan si Elle, humarap siya sa amin at ngumiti.

"It's pretty."

"Don't you remember anything?"

"I'm not sure.", sabi niya pero masaya siya. "But I can't believe I really slept here. Mas malaki pa 'yung CR sa kwarto ko sa bahay eh.",sabi niya.

"You're so cute ate Elle. Ah, you also worked many hours at the basement where the files are." Bumaba kami sa basement.

"We fixed all of these.", sabi ko kay Elle. Namangha ulit siya.

"Mostly you ate, puro tiki lang si kuya kasi maraming ipis." Tumawa si Elle. "It's true ate, one time he even pretended that he's sick because he doesn't want to work."

"Why are you even working?"

"Mom made me do it."

"Really?", tumawa siya ulit. Umakyat kami sa sala para mag meryenda. Nagkwentuhan at nagtawanan pa kami hanggang sa hindi na namin namalayang gabi na.

"I really enjoyed this day Luke, thank you.", sabi ni Elle nang hinatid namin siya.

"No, Thank you.", sabi ko. She just smiled meaninfully and headed towards their gate. 

"Good Night." pahabol ko.

"Good Night Luke." Lutang na lutang ako habang pauwi. 

"Kuya? Are you okay? Kanina ka pa nakangiti diyan ah.", sabi ni Genny nangn akarating kami sa bahay.

"Masaya lang ako Genny. Danielle wants to remember our memories."

"Kuya, anyone wants to remember you, you're a great guy kaya! I know you like her."

"Huh? Like? Who said anything about like?"

"DUH KUYA! HALATA KAYA! YOU LIKE ATE ELLE! RIGHT?"

"No, she's just a dear friend."

"May dear friend bang nagseselos kasi pinopormahan 'yung dear friend niya ng bestfriend niya?" Hindi ako nakapagsalita. "Bahala ka diyan kuya." Umakyat na si Genny habang ako, nandito sa sala. Iniisip ko pa rin 'yung mga sinabi niya sa akin.

Do I like her? Nah, she's just a friend.