BİR SEN, BİR BEN ,BİR DE TÜMÖR..

4.8K 99 26
                                    

Selam *.* Biliyorum uzun zamandır bölüm yayımlayamadım fakat umarım bu telafisi olur. Güzel yorumlarınızı dikkate alıyorum.

Özür dileyerek yeni bölümü paylaşıyorum.

İyi okumalar efenim! *.* 

12.BÖLÜM

MELİS

 

“Aksel senin Allah belanı versin ya! Nerdeyiz biz?” hala söyleniyordum. Söylenecektim de! Sonuna kadar haklıydım.

 

Issızda, bozulan arabada, kanayan kaşımla, yanımda bir hödükle sıkışıp kalmış durumdaydım..

 

“Kızım sen bir sussana ya,” dedi Aksel marşa bilmem kaçıncı defa basarken. Bu aptal ne diye çalışan arabayı otoyoldan ara yola sürüyordu ki? Şimdi sanki daha sağlıklı bir yerdeydik! Üstelik artık arabada çalışmıyordu.

 

“Yemin ediyorum, bak cidden, yemin ediyorum. Bir daha seninle yolculuğa çıkarsam beni deliler si… Tövbe ya, tövbe!”

 

Aksel Jokeri andıran tiz kahkahalarını atarken ürpermiştim. Aman Allahım! Bu çocuk nasıl bir yaratıktı ya?

 

“Seni  deliler ne yapsın Melis Hanım? Ha?” dedi suratıma yavşak  yavşak bakarken.

 

Hoflayıp, kafamı çevirdim.

 

Kafamdan süzülen kanın elime düşmesiyle tekrar irkildim.

 

Kan, araba , kaza.. Harika bir üçleme değil mi? Abimi böyle kaybederken aynı şeyleri yaşamak, ne kadar garip.. Belki de bende Koray abim gibi ölebilirdim..

 

Hızla kafamda ki düşünceleri savurdum. Hayır Melis, hayır, tamam, sakin ol, geçti

.

“Sen abin ölmeyeceksin Melis!” kulaklarıma dolan annemin sesiyle daha da ürkmüştüm.

 

Ben.Annem.Kerem.Uçurum.Hayat ve Ölüm..

 

Anılar beynime yoğunlaşırken hızla kafamı sallıyordum. Hatırlamak en büyük intikamdı , belki de beynim benimle dalga geçiyordu.

 

Ben uçurumun kenarında dururken, abimden sonra, Korayın ölümünden sonra, kendimi oradan atacakken.. Tamam, yeter, hatırlamak istemiyorum! O günü! Keremi, kendimi, yıkılmamızı hatırlamak istemiyordum!

 

Başka bir şeyler düşün, düşün, düşün! Mesela şarkı söyleyebilirdim değil mi? Ah,hayır,tabii ki söyleyemezdim! Aksel buradaydı. Aha! Aksel buradaydı! Bu gereksiz neden konuşmuyordu ki?

 

“Melis, kaşın, hala kanıyor.” Dedi sanki herşeyi biliyormuşcasına, beynimi okuyormuşcasına.

 

“Eserinle gurur duyabilirsin Varol!” dedim sanki az önce düşüncelerimde kayıp gitmiyormuşcasına 32 diş sırıtmayı başarırken.

Eksik Bir Şey Mi Var?Where stories live. Discover now