Selaaam!
Merhabalar efenim :D Nasılsınız?
Yine epey vakit geçtikten sonra bölüm atıyorum fakat sınav haftasındayım malumunuz :( Önümüzde ki hafta da bitince olabildiğimce sık bölüm ekleyeceğime emin olun ve yeni bir şeylere de başlamayı düşünüyorum o zaman :D
Neyse, komikli bir bölüm oldu. Umarım beklentilerini boşa çıkartmaz, yorum ve vote atmayı unutmayın beybiler *.*
Bu arada, önceki yorumlarınıza cevap veremedim, henüz. En kısa sürede cevap yazacağım, üzgünüm :(
İthafı yorumlarını okumaktan çook keyif aldığım okuyucuma veriyorum; AkselMelis1 :D
Sizlere iyi okumalar, yine dediğim gibi yorumlarınız benim için çok önemli! :D
ZEYNEP
“KAYNANA VAKASI:BİR ELAMET GELDİİĞ!”
29.BÖLÜM
İstemeyerek de olsa Kerem’in peşine takılarak kapıya doğru sürüyorum ayaklarımı. Sabahın körü lan! Sabahın körü.
Sabır dileyerek, Kerem’in arkasından kapıya ulaşıyorum. Kapıyı açmadan hemen önce uyarıcı bakışlarını bana çeviriyor ve gözleriyle az önce “mercekle” bakabildiği şortumu işaret ediyor ve kocaman bir nefes veriyor.
Bu sırada tekrar zil çalıyor.
Geldik be geldik!
Gözlerimi çevirerek, “Başlıyoruz.” diyorum Kerem’e. Tepki vermeden sadece beni arkasına doğru çekiyor, bacaklarımı göstermemek umuduyla.
Kapı tekrar çalınıyor.
İki saniye sonra açmayacakmışız gibi içimde sadistçe kocaman bir merak büyüyor ve o sırada Kerem kapıyı açıyor. Ve eş zamanlı olarak da benim ağzım ardına kadar açılıyor.
Ta-ta-ta-taaam!
Şu an tam da videoda ki teyze gibi “Bir elameet geldiiiiiğ!” diye avaz avaz bağırmamak için kendimi zor tutuyorum.
Karşımız da yanında duran iki kocaman bavulu ile birlikte Sevim Sayer duruyor. Şaka? Değil mi? Şaka?
Biz kapıyı kapatalım, tekrar açalım , bakalım hala burada mı? Yok ya, kapatalım ve açmayalım. Lütfen!
Bir eliyle kendine yelpaze yaparken diğeriyle de şakaklarını ovuşturuyor. Bunun bir şaka olmadığını anlayıp, kendime gelmem gerektiğini düşünüyorum fakat hayır, gelemiyorum!
Kerem benden daha çabuk çözününce hemen konuşmaya başlıyor.
“Hey, yoow! A-anne?”
Telefonu “heey,yow” diye açar, kapıyı “heey yow” diye açar.. Bu çocuğun içinde adeta bir Harlem’in Asi Boy’u yatıyor. Kesinlikle yaa, korkuyorum arada arkasından hızlıca rap yapacak diye!
“MC SAYEEER, 2014! ACUN ABİ BEN ALAMANYADAN GELYOM, RAP YAPÇAM” diyen bir Kerem hayal ediyorum bir anda ve etmemle beraber kıkırdamaya başlıyorum. Gülmemem gerektiğini biliyorum, kahkahalarımı zor bastırıyorum bu yüzden.
Gülme Zeynep, bakıyorlar, valla kadıncağız alınacak, gidecek. Gitsin! Ayyh yinede gülme Zeynep, gülme bak, Kerem de bakıyor. Gülme, gülme, gülme! Gülersen ölürsün!
