Merhabaaa :D Yeni bölümü ancak bitirdim hemencecik paylaşayım dedim! :D
Yorumlarınızı ve beğenilerinizi eksik etmeyiiin *.*
İyi okumalar canlarım! :D
20. BÖLÜM
KEREM
“Hala neden öyle baktığını çözmüş değilim Sayer,”
Hala hiçbir şey anlatmamaya yeminli olan Zeynep’in sözleri bunlar. Bir de anlatmadığı gibi önümde geçmiş, karşımda üzerini değiştiriyor. Gel de delirme Kerem. Sakin ol Kerem. Sakin.
“Hala neler döndüğünü anlatmadığındandır belki de Zeynep,”
Bayan Sayer dememi beklermiş gibi Zeynep dediğim de suratını buruşturdu. Gayette olay yaratacaktım. Şu anlık sakin duruyordum ama biraz daha hiçbir şey olmamış gibi davranmaya devam ederse bunun sonu hiç iyi olmayacaktı.
“Hiçbir şey dönmediğindendir belki Kerem.”
Ooo! Atar dolu bir ses kulaklarımı doldururken sanki bana inat yaparmış gibi yavaş yavaş giyiniyordu. Bütün vücudunu önümde sergiliyordu ve benim sabrımı mı deniyordu? Ya da anlatmaktan kurtulmak için dişiliğini mi kullanıyordu?
Seslice yutkundum.
Tamam, inat yapacağım. Okay. Neler döndüğünü öğreneceğim ama karşımda sevdiğim kadın bütün seksiliğiyle dururken de gayet cool duramam. Sonuç olarak erkeğim, değil mi?
Zar zor gözlerimi üzerinden çekerken, öfkeme odaklanmaya çalıştım.
“Hiçbir şey dönmediğinden midir? Güldürme beni Zeynep.”
Fazla üzerine gitmek istemiyordum ama beynimi kemiren düşünceler beni ister istemez bu duruma iteliyordu. Gözlerimi devirirken başka yerlere bakmaya çabalıyordum. Yatakta uzattığım ayaklarımı sallandırmaya başladım.
Ve tekrar, tekrar kendimi telkin ettim.
Sakin ol Kerem.
“Kerem, çok yorgunum, uyumak istiyorum.”
Nihayet üzerini değiştirme işini halletmiş olup, yanıma uzanırken homurdandı. Yok öyle yağma! Yanımda ki yerine gömülürken yay gibi duran sırtı her ne kadar ilgimi çekse de ilk önce almam gereken bir hesap vardı.
Kim elini kolunu sallayarak benim evime gelebiliyor ve Zeynep’i bu denli etkiliyordu? Kim lan o piç?
Sonunda sinirlerime hakim olamayarak, Zeynep’i kendime doğru çevirdim. Pes etmediğimi anladığından tedirgin bir şekilde suratımı inceleyerek kendini doğrulttu. Aferin güzelim, başlıyoruz.
“Kim lan o piç?”
Elimde olmadan sesim ciddi anlamda ürkütücü çıkmıştı, beynimi kemiren soruları şimdi teker, teker Zeynep’e yöneltme sırası gelmişti.
Yutkundu.
Ne yapmamı bekliyordu ki? Piç’in biri evime gelmiş, benim güzelimi üzmüştü. Bunu bana ne kadar belli etmese de gözlerinden akıyordu! Benim bunun üzerinde durmayacağımı mı sanmıştı?
