Reyyan duyduğuna inanamıyordu. Kocasının gözlerine bakakaldı. Güzel gözlerini kırpıştırdı birkaç kez. Tekrar yutkundu. Yanlış mı duymuştu acaba?
R:An-anlamadım. Ne dedin?
M:Duydun..Anlamayacak bir şey yok. İstediğim sensin. Karımsın..ve artık bu gece benim olacaksın.
R:A-ama..ama..Miran sen ne dediğini bilmiyorsun? Saçmalıyorsun.
Şu anda Mirandan korkuyordu. Bir iki adım uzaklaştı. Gözlerinde ki korkunun ona ne kadar yakıştığını bilse, koşarak uzaklaşırdı oradan.
M:Saçmalamıyorum. Az bile yapıyorum. Seni öpmesini, kollarına almasını mı beklemeliyim sence?
R:Saçmalama. Böyle bir şey mümkün değil.
M:Boşuna direnme. Bu gece benim olanı almak istiyorum. Sen benimsin ve bedeli neyse öderim.
Reyyan duyduğuyla sesini yükseltti.
R:Ben senin malın değilim. Sana vücudumu satmadım.
Miran hızla karısını yakaladı, kendisine çekti. Vücutları birbirine yapışmıştı. Reyyan bir an nefes alamadı canının acısıyla. Belinde ki el çok güçlüydü. Başını geriye çekip baktığında, Miran’ın gözlerinde ki kararlılığın daha da arttığını gördü.
M:Belki doğrudan değil..Ama benimsin..Benim karımsın..O imzayı atarak aslında vücudunu bana verdin, tıpkı benim vücudumu sana verdiğim gibi..Boşanmakta zorluk çıkaracak olsan bile seni istiyorum. Benden neler alacağın umurumda bile değil.
R:Hayır..Yalvarırım kendine ge..
Dudaklarına kapanan dudaklar ile susmak zorunda kaldı. Elleriyle ittirmeye çalıştı fakat başaramadı. Miran’ın karşısında çok güçsüzdü. Miran vermiş olduğu kararın etkisiyle son gücünü kullanıyordu. Tamam kocasını seviyordu ama bu bambaşka bir şeydi. İsteği dışında Miran’ın bunu yapması ondan nefret etmesine sebep olacaktı. Reyyan kocasından nefret etmek istemiyordu. Zorlukla dudaklarını kurtardı.
R:Yapma..Miran bunu bana yapma. Ne olursun? Bak yalvarırım.
Miran cevap olarak karısının açık kabanını omuzlarından sıyırdı. Rastgele bir yere attı. Parmak uçları karısının gömleğinin düğmelerine gittiğinde Reyyan korkuyla bir adım daha attı geriye doğru. Onun elinden kurtuldu. Aceleyle üstten birkaç düğmesi açılmış gömleğinin yakasını kapattı.
R:Bunu yapamazsın.
İsyanıyla birlikte gözleri dolmaya başlamıştı. Ama Miran durmuyordu.
M:Yaparım.
R:Te-tecavüz mü edeceksin bana?
Miran sinirle bakışlarını kaçırdı. Gözlerini kıstı. Dudaklarının arasında mırıltı halinde duyuldu cevabı.
M:Göreceğiz.
R:Senden nefret ederim..
M:Belki..
Uzanıp tekrar yakaladı Reyyan’ı. İki elini birden tutup, arkasında kavuşturdu. Reyyan acıyla bir inleme kaçırdı dudaklarının arasından. Bileklerinin yarın moraracağından emindi artık. Gözlerinden artık yaşlar akıyordu.
R:Senden asla boşanmam..Bunu biliyorsun. Anlaşmamız var, bana dokunmayacaktın.
M:Bu tehditlerinden bıktım artık. Her şey olacağına varır.
R:Miran dur lütfen canımı yakıyorsun.
Miran’ın dudakları bir anda boynuna gömülünce susmak zorunda kaldı. Sert dudaklar en can alıcı yeri buluvermişti. Gözlerini yumarak içinde ki sızıyı hissetti. Bir an çırpınmayı kesti. Miran hile yapıyordu. Bir kadını zaaflarından vuruyordu. Şah damarında dolanan dudaklar şakaklarına kayınca gözlerini aceleyle açtı.
R:Bak..Özür dilerim. Eğer istediğin buysa, özür dilerim. Seni kızdırmak istemedim. Ama kızacağın bir şey yapmadım ben. Yapsam bile umurunda olmadığını söylemiştin. Hadi lütfen sakinleş.
Miran başını kaldırdı. Bir şey demeden karısının gözlerine baktı. Reyyan bu duraksamayla umuda kapıldı. Hemen konuşmasına devam etti.
R:Bak sen beni aradığında canın zaten sıkkındı. Eğer şimdi sevişirsek pişman olacaksın. Keşke yapmasaydım deyip, pişman olacaksın. Bak zaten iki ay dolacak artık. İstersen boşanmamızı öne çekelim. Özgürlüğünü elde edince istediğini yaparsın. Haa..Sadece kızgınlığını kontrol edemediğin için planlarının bozulmasına razı mı olacaksın?
M:Sen de o herife mi gideceksin?
Miran’ın bakışları içini deliyordu. Elleri hala kelepçeli gibiydi. Vücutları birbirine yapışıktı.
R:Olabilir. İkimizin de başka hayatları var. İki aydır ben senin sevgililerine karışmadım. Sormadım bile. Şimdi bana böyle davranmaya hakkın yok.
M:Sor..
Reyyan şaşkınca baktı Miran’a.
M:Sor hadi.
R:Sormam. İstemiyorum. İlgilenmiyorum.
İnatla bakıyordu kocasının gözlerine. Miran bakışlarını karısının gözlerinden çekmeden, başını sallayıp, elini tekrar gömlek düğmelerine uzattı. Zaten çok az bir düğme kalmıştı. Sakince onları da çözüp, üzerinden çıkartıp, kaban gibi bir köşeye fırlattı.
Reyyan renkten renge giriyordu şimdi utançtan. Kurtulamayacağını düşündü. Kesilen gözyaşları tekrar akmaya başladı. Tekrar tutulan bileklerini kurtarmaya çalışması bir işe yaramadı.
R:Mi-Miran sen böyle birisi değilsin. Ne olursun, bak yalvarırım kendine gel.
M:Ben kendimdeyim yavrum. Şu anda da dünyada senden daha fazla istediğim bir şey yok. Ne kadar itiraz edersen et..bu gece benim olacaksın.
Reyyan artık gözlerinde ki yaşların ardına düşemiyordu. Böyle bir durum için yalvarmak zoruna gidiyordu. Ama eğer Miran duracaksa, yalvarmaya hazırdı.
R:İstemesem de mi?
M:İstemesen de..
buyurun promosyon olarak geldi 😍 😍 umarım beğenirsiniz 🙏 yarın yeni bölümde görüşmek üzere 🧡 kendinize iyi bakın 🤩
