M:Oynamıyorum aşkım. Her söylediğim gerçek. Sen her ayrılma konusunu açtığında nasıl sinirlendiğimi fark etmedin mi? Eve nasıl koşa koşa geldiğimi ve artık yanından hiç ayrılmadığımı? Sürekli keyifli olmam? Gözlerimi senden alamamam? Halbuki herkes görüyordu. Bir sen göremedin, bir de ben.
R:Ama rol yaptığını söy..
M:Hiçbir zaman rol değildi. Seninle olduğumda çok mutluyum ve evliliğimizi kalıcı hale getirmek için elimden geleni yaptım. İlk iki ay çabucak bitince öyle şaşırdım ki, beni terk etmemen için boşanmanın lafını bile etmemeye çalıştım.
R:Sen evlilikten kaçıyordun. O yüzden anneni kandırmadık mı?
M:Başlangıçta evet. Ama koca olarak sana hiç rol yapmadım. Seni istediğimi hiçbir zaman gizlemedim..
R:Evli kalmayı istemiyordun?
M:Öyle sanıyordum. Bu sabaha kadar aptal gibi sana olan sevgimi fark edemedim. Sen ve ben hariç herkes fark etmiş oysa.
R:Ebru buraya gelmem konusunda ısrar etti. Nereye gideceğimi, ne yapacağımı bilmiyordum, durumu ona anlattım. O da evine çağırdı. Sen aradığında oradaydım.
M:O cadıya sorarım ben. Seni bana yollayacağına demek buraya gönderdi.
Dudaklarını karısının yanaklarında gezdiriyordu. Sabah bir daha karısını öpemeyeceğini düşünmüştü. Hazır bulmuşken fırsatı değerlendirmek istiyordu. Reyyan gülümseyerek kollarını kocasının boynuna sardı.
R:Hayır önce eve dönmemi söyledi. Sonra senin beni sevmediğini söyleyince, buraya gelmemi istedi. Dediğine göre beni gerçekten sevseymişsin ne yapıp eder, beni bulurmuşsun. Hayatta tahmin etmeyeceğin bu yerde bile.
M:Doğru..O kadar yere gittim, annemin yanında olacağın hiç aklıma gelmemişti. Telefonunu kapatmak da iyi fikirdi ama..Epey oyaladı beni. Gariptir ki Ebru’nun yaptığı bu plandan Selim’in haberi yokmuş. İnatla yerini gizledi soğuk cadı.
R:Öyle deme..O çok tatlı biri.
M:Biliyorum.
Sevgiyle yine karısını öptü.
M:Ama senin kadar değil bir tanem. Bir daha bana böyle acı çektirtme. Markete bile bensiz gitmeni istemiyorum artık. Sürekli gözümün önünde olmanı istiyorum. Seni o kadar seviyorum ki, izah etmekte bile zorlanıyorum.
R:Evlilikten korkmuyor musun artık?
M:Evlilikte neymiş? Ben nelere dayandım. Böyle zevkli şeylere mi dayanamayacağım?
Reyyan sessizce durdu bir an..Gözleri kocasının gözlerindeydi. Gülümsemeye çalışıyordu. Genç adam onun tereddüdünü gördü.
R:Y-ya çocuk..Ya ben bir gün çocuk istersem? Sen çocukları sevmiyorsun.
Miran neşeyle güldü. İşte bu harikaydı. Onun öyle güldüğünü gören pek az kimse olmuştu. Asık suratlı Miran, uzun zamandır mutlulukla gülümsüyordu.
M:Bir gün mü? Allah canımı alsın ki, şu an hayatta en çok istediğim şeylerden biri bu. Seni tanıdığımdan beri, her şey gibi çocuk düşüncesine bile alıştım. Kaç kere senden çocuğumun olmasını hayal ettim..Onun ne kadar güzel olacağını düşündüm bilemezsin. Ama korkuyordum işte..İyi bir baba olup olamayacağımı bilemiyordum..
R:Sen çok iyi bir baba olurdun. Arkadaşlarının çocuklarına nasıl özenle baktığına ben şahidim.
M:Hala bilemiyorum bunu. İnşallah iyi bir baba olurum. Ama aşkım, çocuğum senden olursa daha da mutlu olurum.
Reyyan sustu bir an. Gözleri hala birbirine kilitliydi. Elleri farkında olmadığı bir rahatlıkla kocasının ensesinde ki saçlarla oynuyordu.
R:Se-sen benim neden kaçtığımı biliyor musun? Ebru sana söyledi mi?
M:Hayır söylemedi ama ben tahmin ettim.
R:Be-ben..ben hamileyim..
M:Biliyorum..
R:Gerçekten kızmadın mı?
M:Hayır kızmadım tabi ki..Aslında çok mutlu oldum.
R:Ama çok genç olduğumu söyledin. Uzun süre çocuk istemediğini.
M:Sende okulun olduğunu, çocuk istemediğini söyledin, ben bir şey diyor muyum? Ah Reyyan’ım tatlı karım benim..İnan bana bunu öğrenmek, bu berbat günümü güzelleştiren en harika olaydı. Keşke daha önce tahmin edebilseydim. Midenin bulandığını fark etmiştim. Ama aptallık işte..Anlayamadım..Aşkım..güzel gözlüm, ipek saçlım..İnan bana bugün bundan daha güzel bir haver alamazdım. Beni sevdiğin hariç.
Reyyan kızardı. Bakışlarını kaçırdı.
R:Duydun mu?
M:Duydum tabi, kaçar mı benden? Çok mutlu oldum. Sevmesen bile önünde diz çöküp geri dönmen için yalvarabilirimdim. Buna hazırdım.
R:Yapmazdın.
M:Yapmam dediğim o kadar çok şeyi gözüm kapalı yaptım ki, ben bile şaşırıyorum.
R:Nasıl oldu anlamadım. Korunuyorduk..ve yine de..hamile kaldım. Nasıl oldu anlamadım..Seni tuzağ..
M:Ben çok heyecanlıyım. Senden olan bir çocuk..o kadar güzel bir duygu ki..Anlatamıyorum. Beni bu yüzden terk etmeye kalkman ise hiç akıllıca değildi. Nasılsa öğrenirdim. Peşini bırakmazdım. Hiç kimse bu çocuğu benden fazla isteyemez..Fakat tabi sen..eğer önce okumak istiyorsan? Okurken bebeğe bakamam dersen..aldırabiliriz.
Umarım beğenirsiniz 🙏 yeni bölümde görüşmek üzere 🧡 kendinize iyi bakın 🤩 🥰 🤩
