FIVE SENSES

CHAPTER 47

CHAPTER 47: MISSING

TAHIMIK na nilalakad ni Lylia ang school ground na may iilan lang tao dahil ang iba ay bumalik na sa silid-aralan at ang iba ay nasa Canteen.

Kasabay nang pagbagsak ng mga dahon mula sa matataas na puno na dinaraanan ni Lylia ay ang biglaang pagtahimik ng buong lugar. Hindi ito pinansin ni Lylia at nagpatuloy lang sa paglalakad.

Papalabas na si Lylia sa kanilang Paaralan at wala siyang dala bukod sa kan'yang sarili dahil alam niyang iuuwi rin naman ng kapatid ang mga naiwang gamit.

Isang malakas na hangin ang nagpahinto sa kan'ya.

Nilingon niya ang paligid at ngayon lang napansin na wala ang security guard sa Guard House. Maging ang ilang estudyante at school staff na nadaanan niya kanina ay nagsiwalaan. Tumalim ang tingin ni Lylia bago palinga-linga at hinahanap ang mga tao.

"Where the hell they are? Is this another stupid act from that girl? Hindi na ako makakapagtimpi pa kung sakaling saktan niya ulit ako." may inis na wika ni Lylia sa sarili bago iniyakap ang mga braso dahil mas lumamig ang paligid.

Nangungunot ang noo na ipinagpatuloy ni Lylia ang paglalakad at pinapakiramdaman ang paligid. Katulad kanina ay tanging mga dahon lang ang sumasabay sa bawat hakbang niya at ang hindi kalakasan ngunit napakalamig na hangin.

Ilang saglit pa ay nakaramdam ng tao sa likuran ang dalaga kaya medyo binilisan niya ang paghakbang ngunit mas lumakas ang presensya nang nasa likod. Tila sinasabayan nito ang bilis niya hanggang sa naisipan niyang lumiko para malaman kung susunod pa rin ito. Mas namuo ang kaba ni Lylia nang mas bumigat ang nararamdaman at nagsisimula na mamuo ang pawis sa kan'yang noo dahil sa kaba at pagkataranta.

Ilang beses siyang napalunok nang marinig ang mga yabag nito at ilang saglit pa ay napatigil siya. Nawala rin ang mga yabag sa kan'yang likuran. Habol ang hininga siyang nag-isip.

Haharapin ko ba o mananakbo ako? T@ng!n@, bakit ko pa kasi naisip na mag-cutting?!

Ikinuyom ni Lylia ang mga kamao bago kumuha ng lakas ng loob para harapin ang nasa likod.

Sige, pagbilang ko ng tatlo..

Isa..

Humawak ang dalawang kamay sa palda bago pumikit.

Dalawa..

Muling kumuyom ang kamao niya at may pag-aalinlangan na tumango.

Tatlo...

Ikinilos niya ang mga paa at sa isang iglap ay hinarap ang tao sa kan'yang likuran. Nakahinga siya nang maluwag bago tamad na ngumiti.

"Emir..." pagtawag niya sa kapatid na seryoso ang mga mata na nakatingin sa kan'ya.

"At talagang uuwi ka na wala man lang paalam?" tumaas ang isang kilay nito kaya napabuntong-hininga si Lylia bago tumalikod.

"Magagawa ko pa bang magpaalam kung.. Kung mahina na ang tingin sa akin ng lahat, I let that girl pushed and slapped me because I need to protect my brother and friends career. And I almost forgot my promise to our parents. If I didn't make any trouble until we graduate, papayag na sila na pumasok tayo sa Music School at hindi kumuha ng pagdodoktor." pinigilan na maluha ni Lylia bago magsimula sa paghakbang.