အိမ့်နဒီတစ်ယောက် ကုတင်ပေါ်မှာ တန်းစီတင်ထားတဲ့ ဝတ်စုံတွေကို ခါးထောင်ကာ ကြည့်နေခဲ့တယ်။ ကျောင်းပိတ်ရက်ဖြစ်ပေမဲ့ သွန်းနေခြည်က သူမတို့ မေဂျာရဲ့ ဖိုင်နယ် နှုတ်ဆက်ပွဲကို သွားတာမို့ အဆောင်မှာ ရှိမနေဘူး။
ဒါကြောင့် အိမ့်နဒီ စိတ်ကြိုက် အခန်းထဲမှာ မနက်ဖြန် ဒိတ်အတွက် ဘာဝတ်ရမလဲဆိုတာကို ရွေးလို့ ကောင်းနေတယ်။ သူမတို့က စတွဲပြီးကတည်းက ၁လကျော်လာပေမဲ့ စာတွေနဲ့ အလုပ်ရှုပ်နေမို့ တစ်ခါမှ မဒိတ်ရသေးဘူး။ ဒါကြောင့် ဒါက သူမတို့ရဲ့ ပထမဆုံး တရားဝင် ဒိတ်ဖြစ်တယ်။
ဆွဲထုတ်လိုက်ပြန်ပြီ ထိုးပုံလိုက်ပြန်ပြီနဲ့ သူမ သေသေချာချာကြီး အလုပ်ရှုပ်နေခဲ့တယ်။ နောက်ဆုံးတော့ သူမအကြိုက်မတွေ့ပဲ တစ်ခန်းလုံးက ရစရာ မရှိအောင်ကို ရှုပ်ပွသွားတယ်။
"အိမ့် ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ"
"အမလေး!!"
အခန်းထဲကို ရုတ်တရက် ဝင်လာတဲ့ သွန်းနေခြည်ကြောင့် အိမ့်နဒီ လန့်ဖျန့်သွားတယ်။
အိမ့်; "သွန်း အစောကြီး ပြန်လာပါလား"
သွန်း; "ပျင်းစရာကောင်းလို့ ပြန်လာလိုက်တာ နင်ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ"
အိမ့်; "ဟဲဟဲ"
အိမ့်နဒီ ကိုးရို့ကားယားပြုံးတယ်။
အိမ့်; "ပစ္စည်းရှာနေတာ"
သွန်းနေခြည် အခန်းထဲကို ဝေ့ကြည့်လိုက်တယ်။ အခန်းထဲ ပွထနေတဲ့ အရာအားလုံးက အင်္ကျီတွေဖြစ်တယ်။
သွန်း; "အင်္ကျီရွေးနေတာ မဟုတ်ဘူးလား"
အိမ့်; "မဟုတ်ဘူး မဟုတ်ဘူး"
အိမ့်နဒီ လက်တွေရော ခေါင်းတွေရော ခါရမ်းကာ ငြင်းတယ်။
သွန်း; "ဘာလို့ အဲ့လောက်ထိတ်ပြာနေတာလဲ မဟုတ်တာ လုပ်တာ လူမိသွားတဲ့အတိုင်း"
အိမ့်; "ဘာကို မဟုတ်တာလုပ်တာလဲ မနက်ဖြန်ဒိတ်အတွက် ဘာဝတ်ရမလဲ ခေါင်းရှုပ်နေတာကို"
အိမ့်နဒီရဲ့ မခံမရပ်နိုင် ပြန်ပြောလိုက်တဲ့ စကားကြောင့် သွန်းနေခြည် ပြုံးမိသွားတယ်။
ဘယ်လိုဖြစ်ဖြစ် အိမ့်နဒီ သေချာပေါက် မနက်ဖြန်အတွက် အဝတ်အစားရွေးနေတယ်ဆိုတာကို သွန်းနေခြည် သိနေတယ်။
