"လွှတ်ပေး....အဟင့်....လူယုတ်မာ... "
"မလွှတ်ဘူး မင်ပြောတဲ့လူယုတ်မာ လုပ်ကြည့်မလို့"
"ခင်များ ကျနော်အိမ်အထိလာပြီး ကျနော်ကိုလာစော်ကားတာလား "
"အဲ့လိုဖြစ်အောင်မင်းပဲအိမ်ထဲကိုခေါ်တာမလား"
"တောက်...နှဘူးကောင်...ဖယ်"
"ကိုယ်ပြောတယ်နော်ကိုယ်မင်းပြောတဲ့လူယုတ်မာ အလုပ်ကိုလုက်မလို့ပါဆို "
သူ့ငိုအုပ်မျုးပြီးပြီတီတီနဲ့ပြောလာတဲ့ အဲ့လူကို မျက်နှာကိုဆွဲထိုးပြစ်ချင်စရာ
" ကျနော်က ခင်များတွေ့ဖူးတဲ့ omega မဟုတ်ဘူး လွှတ် အ့"
လင်း နေမင်းခဆီက ရုန်းနေတုန်း ရုတ်တရက် လင်းရဲ့ပုခုံးကိုကိုက်လိုက်တဲ့ နေမင်းခကြောင့် လင်းမှာ အံသြော်သွားတော့သည်။ ဘာလဲသူငါ့ကိုအမှတ်အသားပေးလိုက်တာလား မဟုတ်ဘူး အဲ့လိုမဖြစ်ရဘူး
နေမင်းခလည်း လင်းကိုအမှတ်အသားပေးပြီး
ကိုယ်ပိုင် pheromone တွေထုတ်လွှတ်လိုက်တော့သည်။
"ခင်များ....အ့...ဟ့.,. ."
နေမင်းခရဲ့ pheromone နံတွေကြောင့် လင်းတစ်ကိုလုံးပူလောင်လာပြီး လင်းကိုယ်တိုင်လည်း ကိုယ်ပိုင်အနံတွေထုတ်လွှတ်နေမိသည်။ ထိုနောက် နေမင်းခလည်း လင်းရဲ့စိုရဲနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကိုဖိကပ်နမ်းရှိုက်လိုက်ပြီး ထိန်းထားတဲ့စိတ်ကိုလွှတ်ချလိုက်တော့သည်။
Heatတတ်တဲ့အချိန်မဟုတ်ပေမယ့် နေမင်းခရဲ့ အနံကြောင့် လင်းတစ်ကိုယ်လုံးပူလောင်လာပြီး တစ်ခုခုကိုလိုချင်နေမိသည်။ ဒါပေမယ့်လင်း မတောင်းဆိုမိပေ။ ထို့နောက်နေမင်းခ လည်း နှုတ်ခမ်းမှတဆင့် လည်ပင်းတွေကိုလိုက်နမ်းပြီး လက်ကလည်း လင်းခန္ဓာကိုယ်ကအဝတ်တွေကိုရန်ရှာနေတော့သည်။
လက်နှစ်ဖက်ကိုခေါင်ပေါ်မြှောက်ပြီးစုကိုင်ထားတာကြောင့် လင်းမှာ ဘာမှလုပ်လို့မရပေ။ ကြိုးစားပြီးရုန်းပေမယ့်အချည်းနှီသာ သတိရလို့ကြည့်လိုက်မှကိုယ်ခန္ဓာကိုယ်မှာဘာအဝတ်မှမရှိသလို သူ့ခန္ဓာကိုယ်မှာလဲဘာမှမရှိတော့ပေ။
YOU ARE READING
Together with you
Randomဒီ ficက zhanyi မဟုတ်ပဲတခြား BL fan ficမို့ 18+ တွေပါပါမယ်နော် ပြီးတော့ ဒီficကလေ TVကားတစ်ခုကိုအခြေခံပြီးရေးထားတာပါနော်
