လူသန်ကြီးတွေက မြတ်မင်းတမန်ကို အမှိုက်ကလေးပစ်သလို ခြံအပြင်ဘက်ကိုပြစ်ချလိုက်ကြတော့သည်။
လူကျမကျပဲ ခွေးကျဝက်ကျကျတဲ့မြတ်မင်းတမန် တစ်ယောက် သော်ဇင်မောင်ရဲ့ ဖိနပ်နဲ့ပါရိုတ်ထားတာမို့ မျက်နှာတခုလုံး ဖူးယောင်ပြီး သွေးများကစီးကျနေတော့သည်။
"သော်ဇင်မောင် မင်းငါ့ကိုဒီလိုလုပ်တဲ့အတွက် မင်းနောင်တ ရလိုက်မယ်"
"ဟုတ်လား....အမလေး...ကြောက်လိုက်တာ....ကြောက်လိုက်တာ..... သေးတွေတောင်ထွက်ကျတော့မယ်....ငါက မင်းကိုအဲ့လို ကြောက်ပေးရမှာလား ဟက် "
"မင်း...မင်း...ငါ့အကြောင်းကောင်းကောင်း သိမယ် "
"မင်းအကြောင်း ငါမသိစရာမရှိပါဘူး မင်းကနှာဘူးဆိုတာ ငါသိတယ်လေ ဟက် ဟုတ်တယ်မလား ငါစိတ်ကောင်းဝင်နေတုန်း ငါ့အိမ်ရှေ့ကထွက်သွား မဟုတ်ရင်တော့ မင်းငါ့အဆိုးမဆိုနဲ့နော်"
"တောက်....မင်း...မင်း...မှတ်ထားလိုက်"
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
"သက်သာရဲ့လား လင်းလက်သစ်"
နေမင်းခ တစ်ယောက် လင်းမှာ သူနဲ့ရတဲ့ ကိုဝန်ရှိတယ်ဆိုတာနဲ့ အဒေါ်ဖြစ်သူ ဒေါ်နန်းသုသုသော်ကိုဖုန်းဆက်ခေါ်လိုက်တာကြောင့် ဒေါ်နန်းသုသုသော်မှာ အမြန်လိုက်လာရခြင်းဖြစ်သည်။
"ဟုတ် သက်သာပါတယ် အန်တီ"
"အင်းပါ....သားနေခ အန်တီ လင်းလက်သစ်နဲ့ ၂ယောက်တည်း စကားပြောချင်တယ် ရမလား"
" အန်တီ လင်းက......"
"ကိုစိုင်း အပြင်ထွက်ပေးလို့ရမလား"
လင်း စကားကြောင့် နေခလည်း အခန်းပြင်သိုမထွက်ချင်ထွက်ချင်နဲ့ ထွက်သွားရတော့သည်။ ဒါတောင် ဒင်းက လင်းနဲ့ ဒေါ်နန်းသုသုသော် ပေစောင်းပေစောင်းကြည့်သွားသေးသည်။
နေမင်းခ အခန်းအပြင်ထွက်သွားတော့မှ ဒေါ်နန်းသုသုသော်လည်း ကုတင်ခေါင်းရင်မှာ ကျောမှီရင်းထိုင်နေတဲ့ လင်းရဲ့ဘေးမှာထိုင်လိုက်ပြီး လင်းရဲ့လက်ကလေး၂ဖက်ကိုအုပ်မိုးဆုပ်ကိုင်လိုက်ကာ လင်း ကိုပြုံးပြလာသည်။
YOU ARE READING
Together with you
Randomဒီ ficက zhanyi မဟုတ်ပဲတခြား BL fan ficမို့ 18+ တွေပါပါမယ်နော် ပြီးတော့ ဒီficကလေ TVကားတစ်ခုကိုအခြေခံပြီးရေးထားတာပါနော်
