Ep.8

4.1K 181 18
                                    

(Unicode )

မျက်လုံး တည့်တည့်ကို ထိုးလာတဲ့ အလင်းရောင်တစ်ခုကြောင့် ကုတင်ပေါ်က ကောင်လေးက နိုးလာသည် မျက်လုံးဖွင့်ဖွင့်ခြင်း မြင်နေရတဲ့ မရင်းနှီးတဲ့ နေရာတစ်ခု...

ရှောင်းကျန့် တစ်ယောက် ရိပေါ်နဲ့ အတူ ညှီနှောခဲ့အပြီး ပင်ပန်းလွန်းလို့ ဘာမှ မတွေးနိုင်တော့ပဲ အိပ်ပျော်သွားသည်သာ ဒီခံစားချက်ကြီးက အရမ်းပင်ပန်းပြီး နာကြင်သည် အရမ်းလဲ မောသည် ဒါပြီးတိုင်း အရမ်း မောပြီး ပင်ပန်းလို့ အိပ်ပဲ အိပ်ချင်သည် ဒါကြောင့်လဲ နှစ်ကြိမ်လုံး ဘာမှမလုပ်နိုင်ပဲ အိပ်ပျော်သွားခဲ့သည် ဒီတစ်ခါမှာတော့ သူအိပ်ယာနိုးတော့ လုံးဝ မရင်းနှီးတဲ့ နေရာကို ရောက်နေသည် ။

အလျင်စလို ကုန်းထလိုက်တော့ အောက်ပိုင်းရဲ့ မျှင်ဂနဲ နာကြင်မှုကြောင့် မျက်နှာထက် ရှုံ့မဲ့သွားသည် ...

မရင်းနှီးတဲ့ အခန်းကျယ်တစ်ခု ကုတင်ပေါ်က ကုန်းထထိုင်ပြီး အရင်ဆုံး အခန်းကို မျက်လုံးနဲ့ ပတ်ကြည့်လိုက်သည် ... အမြဲတမ်း လူနေတဲ့ အခန်းလိုပါပဲ သန့်ရှင်းပြီး ပစ္စည်းအပြည့်ရှိနေသည် ပြီးတော့ သူမြင်ဖူးတဲ့ အထက် အခန်းကကျယ်သည် ။

ကုတင်ပေါ်က ဆင်းပြီး ပြတင်းပေါက် လိုက်ကာကို ဆွဲကာ ပြတင်းပေါက် ကို ဖွင့်လိုက်တော့ အခု သူရှိနေတဲ့အခန်းက အိမ်တစ်လုံးထဲက အခန်းတစ်ခု ဖြစ်နိုင်သည် ပြတင်းပေါက် ကနေ မြင်နေရတဲ့ အောက်ဖက်က ခြံဝန်းတစ်ခု အလှ သစ်ပင်တွေ ရှိပြီး ပန်းပင်တစ်ချို့ကို ရေလောင်းနေတဲ့ ဦးလေးကြီး တစ်ယောက်ကို မြင်ရသည် ဒါ့အပြင် ကြည့်ရသလောက် ဒီအိမ်က သူဌေးတစ်ဦးရဲ့ အိမ်ဖြစ်မည် ။

"ဦးလေးကြီးက ငါ့ကို သူ့အိမ်ခေါ်လာတာလား...

"မင်း နိုးပြီလား ..

"အာ အားး လန့်လိုက်တာ ...

ပြတင်းပေါက် မှာ ရပ်ပြီး အပြင်က အရာတွေကို စပ်စုနေချိန် ဘယ်ချိန် သူ့အနောက်ကို ရောက်နေမှန်းမသိတဲ့ လူအသံကြောင့် အသားလေးတုန်အောင် လန့်သွားသည် ။

"ဒီ ဒီအိမ်က ဦးလေးကြီး အိမ်လား ...

"ဦးလေးကြီး ခေါ်ပြန်ပြီလား .

ဦးဝမ်ဝမ်"𝑫𝒂𝒅𝒅𝒚🔞[𝑶𝒏𝒈𝒐𝒊𝒏𝒈]Where stories live. Discover now